Przekształcenie kanonów piękna obowiązujących na wybiegach, zatarcie granicy między modą i sztuką, krytyka prezydenta Donalda Trumpa wyrażona nadrukami na ubraniach. Amerykański duet wywołał więcej niż jedną rewolucję w branży.
Mike Eckhaus i Zoe Latta ukończyli Rhode Island School of Design. Urodzony w Nowym Jorku Mike studiował tam rzeźbiarstwo, a wychowana w kalifornijskim Santa Cruz Zoe projektowanie tkanin. W 2012 roku, niedługo po założeniu marki, zadebiutowali na tygodniu mody w Nowym Jorku, znosząc granice między damskimi i męskimi kolekcjami. Wtedy prawie nikt tego jeszcze nie robił, dziś duet naśladują luksusowe domy mody.
Między miastami
Siedziby Eckhaus Latta znajdują się w Los Angeles i Nowym Jorku – oba miasta wydają się z tego dumne. W marcu 2015 roku projekty Eckhaus Latta pokazano w MoMa PS1, oddziale nowojorskiego Museum of Modern Art, na wystawie „Greater New York” prezentującej prace najciekawszych nowych artystów z Nowego Jorku. A rok później ubrania wystawiono w Hammer Museum w Los Angeles w ramach ekspozycji „Made in L.A. 2016” poświęconej nowym zjawiskom w sztuce.
Między dziedzinami
W Kalifornii oprócz ubrań marki pokazano także poetycki film wyreżyserowany przez Alexę Karolinski. Bohaterowie i bohaterki „Smile” są w różnym wieku, reprezentują rozmaite rasy i urody, noszą ubrania z kolekcji Eckhaus Latta na sezon wiosna–lato 2016. Poruszają się po doskonale zaprojektowanym domu. Plemienny i posthipisowski styl kolekcji, drewniane wyposażenie willi i ogromne okna zacierają granice między wnętrzem a ogrodem. Na filmie całują się ze sobą homo- i heteroseksualne pary. Niektórzy płaczą. Inni wymownie się śmieją. W „Smile” prawie wszytko jest ze świata sztuki, tylko uśmiech wygląda jak z reklamy banku lub pasty do zębów. Eckhaus Latta razem z Alexą Karolinski zatarli więc granice między reklamą i sztuką.
W szczelinie sklepu
W 2018 roku Eckhaus Latta pokazało się w manhattańskim Whitney Museum na wystawa „Eckhaus Latta: Possessed” (Opętani), która była jednocześnie sklepem z ubraniami. Każdy element wyposażenia butiku został wykonany przez zaproszonych przez projektantów artystów. Sophie Stone – malarka, która szyje nowe dywany ze starych i zniszczonych – wykonała dywanik do przymierzalni. Susan Cianciolo, brooklyńska twórczyni ubrań i tkaniny artystycznej, stworzyła patchworkową kotarę oraz ramy lustra. Matthew Lutz-Kinoy, artysta z Los Angeles, wyrzeźbił szafki. Na wystawie pojawiły się prace ponad dwudziestu twórców. Charlotte Wales stworzyła sesję zdjęciową naśladującą reklamy luksusowych domów mody. Hipnotyzujące spojrzenia, delikatna nagość i rozwiane włosy to motywy, które mają wzbudzić pożądanie wobec reklamowanych produktów. Zdjęcia pokazano na podświetlanych tablicach w sali naśladującej zaplecze techniczne albo pustą przestrzeń pomiędzy ścianami. Trzecia galeria wyglądała jak biuro ochrony. W mrocznym pomieszczeniu na kilkunastu ekranach widać było wnętrza sklepów Eckhaus Latta, gdzie można było podglądać kupujących i tropić złodziei.
Sex sells
Najbardziej wymowną grę z językiem marketingu prowadziła kampania reklamowa wiosna–lato 2017. Hasło „Sex sells” zostało potraktowane dosłownie. Artystka Heji Shin, autorka fenomenalnych portretów Kanyego Westa, sfotografowała kochające się homo- i heteroseksualne pary. Shin pokazała piękną stronę seksu, a jej prace w niczym nie przypominają seksistowskich reklam zachwalających torebki, samochody czy piwo. To niejedyny odważny projekt kalifornijsko-nowojorskiej marki. Wybitny norweski artysta Bjarne Melgaard stworzył kampanię wiosna–lato 2015, w której widać prawie łysego chłopaka wdychającego poppersa z etykietą domu mody. Poppers to jeden z czterech produktów składających się na seksprzybornik Eckhaus Latta. Oprócz rozluźniającego mięśnie specyfiku znalazły się w nim lubrykant, prezerwatywa i ręczniczek. Mike i Zoe zostali również poproszeni o zaprojektowanie ubrań dla osób uzależnionych od narkotyków, miłośników seksu i socjopatów. Projekty wystawiono w progresywnej nowojorskiej galerii Gavin Brown’s enterprise razem z pracami Melgaarda.
Czar różnorodności
Piękno Eckhaus Latta ma różne oblicza. Ich modelami i modelkami są osoby w różnym wieku, o rozmaitych wymiarach, typach urody, płciach czy odcieniach skóry. W pokazach EL oprócz profesjonalnych modeli i modelek wzięli udział: nowojorska galerzystka Bridget Donahue, transgenderowa top modelka i aktorka Hari Nef, zjawiskowy brytyjski piosenkarz Dev Hynes, który tworzył też muzykę do jednego z show, multidyscyplinarna, transgenderowa artystka Juliana Huxtable, niebinarna poetka i aktywistka Grace Dunham, siostra Leny, fotografka Collier Schorr, modelka plus size Paloma Elsesser czy 52-letni Bjarne Melgaard. Projektanci przetarli szlaki prowadzące modę ku wolności i różnorodności, a z czasem wielkie koncerny zaczęły Eckhaus Latt naśladować. To między innymi dzięki Mike’owi i Zoe świat mody rozlicza się dziś z własnym rasizmem, seksizmem, ageizmem i lansowaniem trudno osiągalnych ideałów piękna.
Produkt
A jakie są ubrania marki? Eckhaus Latta to silna firma mody, która słynie między innymi z solidnych denimowych strojów. Ich delikatny dżins naśladuje ubarwienie krowy, jest czerwony, kremowo piaskowy lub ozdobiony metodą tie dye. Eckhaus Latta używają ręcznie barwionej bawełny, a większość stosowanych przez nich tkanin pochodzi z recyclingu lub z odrzutów. Ubrania z grubej wełny wyglądają jak rekonstrukcje starosłowiańskich ubiorów z Biskupina. Projekty Eckhaus Latta są jednocześnie pierwotne i futurystyczne, plemienne i kosmiczne, nowojorskie i kalifornijskie.
Mike i Zoe angażują się też w politykę. Przed ostatnimi wyborami prezydenckimi w USA artysta Brendan Fowler wyhaftował na ubraniach hasło Election Reform!. Gdy wygrał Donald Trump, na swetrowej sukience Eckhaus Latta nadrukowano pytanie: Is This What You Wanted?. Kolejne wybory odbędą się w 2020 roku. Oby Amerykanie i Amerykanki z USA wysłuchali głosu Eckhaus Latta.
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.