„Heartstopper”, najpierw powieść graficzna, a teraz także serial, podbił serca milionów nastolatków i dorosłych na całym świecie. Alice Oseman świetnie rozumie młodzież LGBT+.
„Heartstopper” zaczął swoje życie jako komiks publikowany najpierw w internecie, a potem na papierze. Jego twórczynią jest Alice Oseman, dwudziestosiedmioletnia Brytyjka, która zaczęła karierę jeszcze jako nastolatka. W wieku 20 lat zadebiutowała powieścią dla młodych czytelników wydaną w prestiżowym HarperCollins. „Solitaire” opowiada o perypetiach nastoletniej pesymistki, która poznaje chłopaka optymistę. Ta relacja nie jest oczywiście wolna od problemów, z jakimi borykają się ich rówieśnicy. Mamy więc w „Solitaire” niezwykle ważne dla Oseman kwestie związane z tożsamością płciową i seksualną, zaburzeniami odżywania czy zdrowiem psychicznym.
Alice Oseman: Historia sukcesu
Po udanym debiucie Oseman pisała nadal. Wydała dwa e-booki („Nick and Charlie” oraz „This Winter”), a po nich powieść z wątkami autobiograficznymi, w której eksplorowała wchodzenie nastolatki w świat uniwersytecki. W „Radio Silence” opisała plątaninę tożsamości płciowych, seksualnych i etnicznych przecinających się w wielobarwnej społeczności akademickiej. Książka została wyróżniona nagrodą Inky Award przyznawaną przez Centrum Literatury Młodzieżowej State Library Victoria w australijskim Melbourne. Potem nagradzane będą wszystkie jej kolejne książki.
Rok później Oseman pisze „I Was Born for This” o wymyślonym przez siebie zespole The Ark i jego nastoletnich fanach, próbując przekonać młodych czytelników, że można być czyimś fanem bez zatracenia krytycznego myślenia. W tym samym, 2018 r. ukazał się komiks „Heartstopper”, który zawędrował do Netfliksa.
„Heartstopper”: Co warto wiedzieć
Głównymi bohaterami „Heartstoppera” są dwaj nastoletni chłopcy, którzy się w sobie zakochują (więcej nie powiem). Pierwszy jest typowym nerdem – to chudy, introwertyczny i prześladowany w szkole za swoją orientację Charlie (w serialu gra go Joe Locke), brat pesymistycznej nastolatki z powieści „Solitaire”. Drugi – Nick (Kit Connor) – jest dobrze zbudowany, wysportowany i popularny wśród kolegów oraz zerkających na niego nieustannie koleżanek. Gdy zostają posadzeni w jednej ławce, wszystko się zaczyna. Oseman napisała do tej pory cztery tomy „Heartstoppera” (obecnie pisze piąty), które wydane są także w języku polskim przez Wydawnictwo Jaguar w przekładzie Natalii Mętrak-Rudy – trzy tomy są już w księgarniach, a czwarty wyjdzie pierwszego czerwca (wspaniały prezent na Dzień Dziecka!). Warto po nie sięgnąć, bo powieść graficzna rządzi się innymi prawami niż produkcja filmowa. Ale bez obaw, serial (powstanie drugi i trzeci sezon) powstaje we współpracy z Oseman. „Heartstopper” odniósł spektakularny, chyba nawet zaskakujący dla samych twórców, sukces. Zachwycają się nim media, polecają go organizacje LGBT+, a na Rotten Tomatoes film ma 100 proc. – i od widzów, i od krytyków. Czego chcieć więcej?
„Heartstopper”: Popkulturowy fenomen
Alice Oseman naprawdę dobrze zna świat młodych osób LGBT+, którego jeszcze nie tak dawno była częścią (Oseman jest osobą aromantyczną i aseksualną). Potwierdzają to internetowe komentarze nastolatków, w których można często przeczytać, że utożsamiają się z perypetiami bohaterów i bohaterek „Heartstoppera”. Tak to właśnie wygląda w ich życiu, w ich domach, w ich szkołach.
Serial osiągnął sukces pewnie także dlatego, że jest afirmatywny, czego, jak się zdaje, bardzo brakuje w pełnej przemocy i nienawiści rzeczywistości. Młodzi ludzie osaczeni negatywnymi emocjami, kolejnymi kryzysami, pandemiami, homofobią czy transfobią, narażani na nieustanne oceny i komentarze w sieci, na lajki i dislajki, potrzebują bardzo pozytywnej energii. Sam czuję, że „Heartstopper” jest zupełnie fikcyjną, a jednak znakomicie działającą witaminą D.
Potwierdza to także „Loveless”, najnowsza powieść Alice Oseman, nagrodzona YA Book Prize i wydana przez Wydawnictwo Jaguar w polskim przekładzie Anny Halbersztat. Bohaterka książki Georgia zastanawia się, dlaczego nie zakochuje się tak, jak wszyscy wokół. Czy jest aromantyczna? A może aseksualna? I co to właściwie oznacza?
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.