Justyna Kopińska w cotygodniowym felietonie poleca „Challengers” Luki Guadagnino z Zendayą. Film pokazuje, że obsesja jest bliska uzależnieniu, a motywacja nie zawsze budowana jest na bazie pozytywnych wartości.
Nikt tak nie pokazuje rywalizacji, jak Luca Guadagnino. Nowy film reżysera „Challengers” niedawno trafił do kin.
– Alkoholik myśli: „muszę się napić”, lecz każdy z nas ma obsesje, o których nie przestaje myśleć. Jaka jest różnica między tymi uzależnieniami? – pyta doktora psychologii Ewa Woydyłło-Osiatyńska w podcaście „O milimetr do przodu”.
– Zwycięstwo szybko nuży, niepewność wygranej podnieca – mówił Stefan Kisielewski. „Challengers” potwierdza to przekonanie.
Luca Guadagnino pokazuje nam świat pozbawiony kontroli, przyjemność obsesji i niedosytu.
Tashi (Zendaya), była gwiazda tenisa, po wypadku, który odebrał jej szansę na karierę sportową, trenuje swojego męża Arta. Mężczyzna mierzy się na korcie ze swoim dawnym przyjacielem i byłym partnerem żony.
W „Jestem miłością” z wybitną Tildą Swinton reżyser ocierał się o kicz, zmysłowo koncentrując się na kształtach pokarmów, w „Tamtych dniach, tamtych nocach” podobny zabieg stosował przy scenach erotycznych, a w świetnym horrorze „Do ostatniej kości” to człowiek stawał się pokarmem. Reżyser wyszedł zwycięsko z zabawy tymi konwencjami.
W „Challengers” żaden z bohaterów nie jest stabilny
Podczas seansu „Challengers” obsesje i pragnienia bohaterów obserwujemy w zwolnionym tempie. Rywalizacja jest natomiast pokazana z przyspieszonym tętnem. Niektóre sceny widzimy nawet z perspektywy tenisowej piłki. Sport, miłość i przyjaźń zacierają się. Oczekiwania trójki bohaterów determinowane są przez wydarzenia każdego dnia. Tu nikt nie jest stabilny i pewny swojej wartości.
Początkowo jedyna pozytywna postać, Art, troskliwy i oddany mąż, zaczyna ujawniać obsesję na punkcie Tashi. A retrospekcje pozwalają zobaczyć jego skłonności manipulatorskie. Dlaczego wracamy do przeżyć, które sprawiają ból?
Niedawno na łamach Vogue.pl pisałam o wspaniałym filmie o miłosnym trójkącie. „Poprzednie życie” wyreżyserowała Celine Song, żona scenarzysty „Challengers”, Justina Kuritzkesa. Oba filmy stanowią spójną całość.
„Poprzednie życie” niezwykle delikatnie pokazuje rywalizację charakterystyczną dla Korei Południowej oraz skomplikowane aspiracje nowojorczyków. Obrazuje, jak niebezpieczne, a jednocześnie istotne dla budowania życia jest spoglądanie w przeszłość.
Motywacja nie zawsze budowana jest na bazie pozytywnych wartości
„Challengers” naświetla, jak przeszłość może rozbijać psychikę i jednocześnie motywować do sportowej walki. Profesor Huberman powtarza, że nasze motywacje nie zawsze są budowane na pozytywnych wartościach – często tworzą je gniew, zazdrość, chęć udowodnienia siły. Według profesora neurobiologii Uniwersytetu Stanforda dla celu nie ma znaczenia przyczyna. Radzi, by w ramach terapii sportowej nie podważać podstaw, które czynią mistrza, bez jego pełnej wiedzy i akceptacji.
Art żyje z przekonaniem, że na tych zniekształconych wartościach oparł nie tylko sport, lecz także małżeństwo.
*
Rozmowa Justyny Kopińskiej z dr psychologii Ewą Woydyłło-Osiatyńską:
Justyna Kopińska to nagradzana dziennikarka i reporterka. Ukończyła socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Doświadczenie zawodowe zdobywała w Stanach Zjednoczonych i Afryce Wschodniej.
Autorka sześciu książek, m.in. „Czy Bóg wybaczy siostrze Bernadetcie”, „Polska odwraca oczy”, „Lekarstwo dla duszy”.
Twórczość przyniosła jej wiele nagród – jako pierwsza Polka została uhonorowana europejską nagrodą European Press Prize w kategorii Distinguished Writing Award. Zdobyła m.in. Nagrodę PAP im. Ryszarda Kapuścińskiego, Grand Press, Nagrodę „Newsweeka” im. Teresy Torańskiej i Wyróżnienie Radia ZET im. Andrzeja Woyciechowskiego. Dwukrotna laureatka Mediatorów w kategorii reformator.
Otrzymała ustanowione przez prezydenta odznaczenie Infantis Dignitatis Defensori za zasługi dla ochrony dzieci w instytucjach zamkniętych.
Prowadzi podcast „O milimetr do przodu” o drogach do holistycznej poprawy życia. Od 2023 roku jest członkinią jury Nagrody „Newsweeka” im. Teresy Torańskiej.
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.