Przy okazji Paryskiego Weekendu z „Vogue Polska” powracamy do filmów z miastem świateł w tle.
„O północy w Paryżu”, reż. Woody Allen
– To niesamowite miasto. Nie znajdziesz drugiego takiego miasta na świecie – mówi Gil (Owen Wilson) do swojej narzeczonej Inez (Rachel McAdams). Para przyleciała do Paryża, by zaplanować swój ślub. Gil jest pisarzem szukającym natchnienia do napisania kolejnej powieści. Odkrywając kolejne dzielnice metropolii, mężczyzna niespodziewanie przenosi się do lat 20. ubiegłego tysiąclecia, gdzie poznaje takich artystów, jak Ernest Hemingway, Pablo Picasso czy Salvador Dali. Paryż Allena to przede wszystkim miasto artystów.
„Cléo od piątej do siódmej”, reż. Agnès Varda
Początkująca piosenkarka Cléo (Corinne Marchand) pewnego dnia dowiaduje się, że może być chora na raka. Ostateczną diagnozę mają potwierdzić badania, ale bohaterka musi zaczekać dwie godziny na wyniki. W tym czasie spaceruje po mieście, przyglądając się metropolii i jej mieszkańcom. Chłonie Paryż wszystkimi zmysłami, jednocześnie przewartościowując swoje dotychczasowe życie. Reżyserka Agnès Varda daje nam niezwykłą, pierwszoosobową perspektywę na francuską stolicę. Czujemy się, jakbyśmy sami spacerowali po mieście.
„Zabawna buzia”, reż. Stanley Donen
Historia znanego fotografa mody, Dicka Avery'ego, który poszukuje nowych twarzy na okładki znanych magazynów. Gdy przypadkiem trafia do księgarni, w której pracuje piękna Jo Stockton, postanawia uczynić z niej modelkę. Musical zabiera nas do pięknego Paryża lat 50., a muzyczne sekwencje oglądamy na wieży Eiffla, Polach Elizejskich i na brzegu Sekwany. Pierwsza śpiewana rola Audrey Hepburn, której towarzyszą Fred Astaire i Kay Thompson. Łatwa komedia na trudne czasy.
„Przed zachodem słońca”, reż. Richard Linklater
Dziewięć lat temu Celine (Julie Delpy) i Jesse (Ethan Hawke) spotkali się przez przypadek w pociągu. W Wiedniu nieznajomi spędzili całą noc na rozmowach, a rozstając się tuż przed świtem, obiecali sobie, że spotkają się w tym samym miejscu za pół roku. Do spotkania jednak nie doszło. Po latach drogi bohaterów ponownie się krzyżują, tym razem w Paryżu. Celine i Jesse mają kilka godzin, by nadrobić zaległości, porozmawiać i zdecydować, czy są sobie pisani.
„Marzyciele”, reż. Bernardo Bertolucci
Isabelle (Eva Green) i jej brat Theo (Louis Garrel) poznają amerykańskiego studenta Matthew (Michael Pitt). Pod nieobecność rodziców rodzeństwo zaprasza chłopaka do siebie. Młodzi ludzie odkrywają samych siebie, badając swoje granice i to, jak daleko można je przesunąć. W tle burzliwe wydarzenia społeczne i polityczne 1968 r. Oprócz wizyty w Luwrze, w „Marzycielach” mamy okazję obejrzeć słynne paryskie kamienice z perspektywy ich mieszkańców.
„Alphaville”, reż. Jean-Luc Godard
Choć Paryż kojarzony jest z miastem o bogatej przeszłości, to Jean-Luc Godard zabiera francuską stolicę w odległą przyszłość. Metropolia, w filmie nazywana Alphaville, jest stolicą galaktyki odległą miliony lat świetlnych od Ziemi. Totalitarnym państwem rządzi gigantyczny komputer Alpha 60. W Alphaville wszelkie uczucia zostały zakazane, a takie słowa jak „muzyka”, „poezja”, „miłość”, „sumienie" wykreślono ze słowników. Do metropolii przybywa agent Lemmy Caution, który otrzymał misję zlikwidowania profesora von Brauna, twórcę demonicznego komputera. W futurystycznym filmie noir Godard pokazuje modernistyczną zabudowę Paryża.
„Amelia”, reż. Jean-Pierre Jeunet
W dzieciństwie Amelia Poulain (Audrey Tatou) spędzała dużo czasu w domu, a ucieczki od nudy szukała w świecie wyobraźni. Dzięki temu wyrosła na marzycielkę. „Amelia” to współczesna baśń, w której groteska miesza się z magią. Bajkowość „Amelii” ujawnia się również w warstwie wizualnej. Na potrzeby filmu Paryż został komputerowo oczyszczony z brudu i napisów, a kolory zyskały na intensywności, by przypominać metropolię z czasów przedwojennych. Fantazyjnie brukowane uliczki, kolorowe elewacje kamienic, stacje metra i kawiarenki sprawiają, że francuska stolica przypomina miasto ze snów.
„Nietykalni”, reż. Olivier Nakache/Éric Toledano
Historia oparta na faktach. Sparaliżowany na skutek wypadku milioner zatrudnia do pomocy i opieki młodego chłopaka z przedmieścia, który właśnie wyszedł z więzienia. Zderzenie dwóch skrajnie różnych światów daje początek wielu niewiarygodnym przygodom i niezwykłej przyjaźni. „Nietykalni” to obraz społecznych nierówności, który przypomina, że francuska stolica to nie tylko piękne kamienice, lecz także nowoczesne wieżowce i zaniedbane blokowiska.
„Czerwony balonik”, reż. Albert Lamorisse
Pewnego dnia, w drodze do szkoły, mały Pascal natyka się na czerwony balonik. Pomiędzy chłopcem a latającym przedmiotem tworzy się niezwykła więź. Nierozłączni towarzysze spędzają razem kilka dni, przeżywając wspólne przygody, bawiąc się i spacerując ulicami Paryża. Albert Lamorisse zaprasza nas do obejrzenia metropolii z punktu widzenia dziecka. Zaledwie 30-minutową produkcję nagrodzono Oscarem za najlepszy scenariusz oryginalny.
„Trzy kolory: Niebieski”, reż. Krzysztof Kieślowski
Julie (Juliette Binoche) traci w wypadku samochodowym męża i jedyną córkę. Pogrążona w rozpaczy, odrzuca wszystko, co miało związek z jej dotychczasowym życiem – zrywa kontakty z rodziną i przyjaciółmi. Julie poprzysięga sobie, że już nigdy nikogo i niczego nie pokocha, by uniknąć cierpienia. Nie przynosi jej to ukojenia. Oglądając pierwszy film z trylogii kolorów Krzysztofa Kieślowskiego, obserwujemy kolejne etapy żałoby. Razem z nią zmienia się miasto wokół niej – Paryż zaczyna na nowo nabierać kolorów w rytm niezwykłej ścieżki dźwiękowej Zbigniewa Preisnera.
„Paryż, rok 1900. Miasto świateł”
W roku 1900 Wystawa Światowa ściągnęła do Paryża aż 51 mln turystów z całego świata. Francuska stolica staje się symbolem nowoczesności, demokracji, otwartości oraz wiary w rozwój, zyskując przydomek Miasta Świateł. Niezwykły dokument przenosi nas w samo serce Belle Epoque dzięki niepublikowanym wcześniej materiałom archiwalnym. Koloryzowane fotografie i nagrania prezentujące życie codzienne paryżan sprawiają, że ta odległa epoka i żyjący w niej ludzie wydają się bliżsi niż kiedykolwiek.
„Les Misérables: Nędznicy”, reż. Tom Hooper
Adaptacja słynnej powieści Victora Hugo. Jean Valjean (Hugh Jackman) zostaje skazany na ciężkie roboty za kradzież chleba. Dzięki pomocy biskupa Dignego mężczyźnie udaje się zdobyć wysoką pozycję społeczną, którą stara się wykorzystywać do ochrony skrzywdzonych i uciśnionych. Jego śladem podąża jednak inspektor policji Javert (Russell Crowe). „Nędznicy” przenoszą nas do Paryża początku XIX w. Już za moment wybuchnie rewolucja, która zmieni oblicze metropolii i całego kraju.
„Nędznicy”, reż. Ladj Ly
Akcja „Nędzników” toczy się w Montfermeil, niewielkim mieście na przedmieściach Paryża. Przemoc jest codziennym doświadczeniem wszystkich – dorosłych i dzieci. Nie ma tu jednak prostego podziału na dobrych i złych, każdy jest ofiarą, a często staje się również oprawcą. Niewinny psikus grupy dzieciaków może okazać się początkiem prawdziwej rewolucji, która szybko obejmie również Paryż. Największą siłą filmu Ladja Ly’ego jest jego realizm. Reżyser przypomina o tym, co pozostaje ukryte za wizją pięknego Paryża – zaniedbane przedmieścia i całe społeczności, zepchnięte na margines metropolii.
„Zakochany Paryż”
Zbiór 18 krótkich historii z Miastem Miłości jako motywem przewodnim. Bohaterami są kobiety i mężczyźni, dzieci i dorośli, mieszkańcy Paryża i cudzoziemcy. Każdy z nich proponuje inną definicję miłości i inne spojrzenie na metropolię, która potrafi być piękna i nastrojowa, ale również kapryśna i niebezpieczna. W obsadzie plejada gwiazd, w tym Natalie Portman, Juliette Binoche, Willem Dafoe i Steve Buscemi, podobnie jak za kamerą – w projekt zaangażowani byli, m.in. bracia Coen, Gus van Sant i Alfonso Cuarón.
Inne warte polecenia tytuły: „Maria Antonina”, „Hotel Chevalier”, „Komedianci”, „Amatorski gang”, „Ratatouille”, „Szarada”, „Moulin Rouge!”, „Niebo nad Paryżem”, „Amerykanin w Paryżu”, „Niczego nie żałuję – Edith Piaf”, „Hugo i jego wynalazek”, „Nienawiść”
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.