Operacja plastyczna nosa. Co warto o niej wiedzieć?

Zmiana wyglądu nosa, który jest usytuowany w samym centrum twarzy, może wpływać na widoczną metamorfozę naszych rysów. Korekta nosa wiąże się więc z poważnymi decyzjami. Niejednokrotnie również z niezadowoleniem – ze względu na różnice między oczekiwaniami a efektem. Wokół operacji nosa pojawia się wiele pytań i wątpliwości, które specjalnie dla Vogue.pl rozwiewa dr n. med. Piotr Stabryła, specjalista chirurgii plastycznej z Kliniki Dr Szczyt–Charytonowicz.

W jakich wypadkach rekomenduje się operację nosa?

Wykonuje się ją zarówno z przyczyn estetycznych, jak i czynnościowych. Oba problemy można też skorygować podczas jednego zabiegu. Najczęściej poprawiane są nosy z garbem, duże, krzywe, szerokie. Natomiast w kwestiach czynnościowych pacjenci zgłaszają zaburzenia oddychania wynikające z krzywej przegrody i przerośniętych małżowin nosowych. Krzywa przegroda może wpływać zarówno na skrzywienie nosa, jak i na problemy z oddychaniem. Czasami – z wiekiem – dochodzi do nasilenia objawów, wtedy przy dużych dolegliwościach tacy pacjenci również zgłaszają się do kliniki.

Czy to prawda, że podczas tego zabiegu operuje się jednocześnie kości, skórę i chrząstki?

Najczęściej korygowane jest rusztowanie chrzęstno-kostne nosa, a skóra położona nad nim dostosowuje się do nowych warunków anatomicznych. W rzadkich przypadkach operacja dotyczy także tkanek miękkich.

Czy zawsze na pierwszym miejscu stawia się funkcje nosa pacjenta, a dopiero później estetykę nosa?

Tak, prawidłowa czynność oddychania jest priorytetowa. U pacjentów z takimi problemami zleca się przed zabiegiem badanie obrazowe. U części osób wygląd nosa zmienia pewne elementy codziennego funkcjonowania. Na przykład pacjenci z garbem na nosie zgłaszają niechęć w robieniu zdjęć zwłaszcza z profilu, a panie wykonują specjalny makijaż polegający na korygowaniu zniekształceń tej okolicy twarzy. Pod względem funkcjonalnym pacjenci po urazach zgłaszają znaczne trudności w oddychaniu zwłaszcza w trakcie wysiłku.

Czy taka operacja może niwelować chrapanie i bezdech?

Przyczyny chrapania i bezdechu są złożone, wpływa na nie wiele czynników. Jednym z nich może być zaburzona anatomia jamy nosowej. Wśród pacjentów poddających się septorynoplastyce dużą część stanowią właśnie osoby z pourazowym zniekształceniem nosa.

Czy aby przeprowadzić taki zabieg, trzeba być pełnoletnim? Czy – jeśli istnieje wskazanie – wykonuje się operacje nosa także dzieciom?

Operacje nosa wykonuje się po okresie zakończenia wzrostu twarzoczaszki, czyli około 17. roku życia. Nie trzeba więc być pełnoletnim, by poddać się operacji nosa. Jeśli jednak pacjent ma 16-18 lat, zgodę na taki zabieg musi podpisać nie tylko on, lecz również jego rodzice. U nastolatków wciąż trwa rozwój, kształt nosa się zmienia, dlatego nie należy przeprowadzać zabiegu zbyt wcześnie.

Na czym polega rekonstrukcja nosa po wypadku?

Jeśli chodzi o duże rekonstrukcje nosa, używa się chrząstek allogenicznych, czyli uzyskanych z banku tkanek. Natomiast struktury miękkie można zrekonstruować na przykład płatem z czoła.

Jak długo trwa operacja? Czy wymaga znieczulenia ogólnego? I ile czasu potrzeba, żeby wszystko się potem zagoiło?

Operacja nosa zawsze wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym, średnio trwa około dwóch godzin. Natomiast wczesna rekonwalescencja zajmuje około dwóch tygodni. Zazwyczaj pacjenci są wyłączeni z pracy mniej więcej na dwa tygodnie. Jednak z doświadczenia wiem, że w przypadku home office potrafią pracować już na drugi dzień po zabiegu. Często jego efekt nie jest od razu w pełni satysfakcjonujący dla pacjenta – ze względu na obrzęk. Objaw ten zazwyczaj mija stopniowo w ciągu roku. W tym czasie pacjenci niejednokrotnie mówią, że ich nos żyje własnym życiem. Ostateczny efekt jest widoczny dopiero po ustąpieniu wszystkich objawów.

Czy przywrócenie funkcji nosa, m.in. sprawnego oddychania, jest odczuwalne po zejściu obrzęku operacyjnego?

Przywrócenie czynności oddychania występuje czasami od razu przy skorygowaniu dużej przeszkody anatomicznej. Zazwyczaj jednak pacjent odczuwa polepszenie oddychania po kilku tygodniach, wraz z zejściem obrzęku. Przy dużych obrzękach w obrębie nosa i jego okolicy zalecamy fizjoterapię w postaci masaży i tapingu. Jednakże należy pamiętać, by nie robić tego bez wcześniejszej konsultacji z wykwalifikowanym personelem.

Czy do Kliniki Dr Szczyt–Charytonowicz trafiają również osoby po nieudanych korektach nosa?

Tak, sporo osób zgłasza się do nas właśnie na zabiegi wtórne. Takie operacje są trudniejsze i obarczone większym ryzykiem powikłań. Operacje nosa związane są z dużym ryzykiem niezadowolenia pacjenta, jednakże w większości przypadków pacjenci są usatysfakcjonowani efektami pierwszej korekty. Kolejny zabieg może być rozważany po ocenie efektu po roku od pierwotnej operacji.

Jak czują się pacjenci po zabiegu, procesie gojenia i z nowym nosem?

Operacje nosa nie są obarczone dużymi dolegliwościami bólowymi, najczęściej pacjentom przeszkadzają siniaki widoczne przez około dwa tygodnie. Wizyty kontrolne odbywają się po trzech, sześciu i 12 miesiącach od operacji.

Czy na operację nosa najczęściej decydują się kobiety, czy jednak jest to zabieg, któremu równie często poddają się mężczyźni?

Większość osób, które decydują się na korektę nosa, stanowią kobiety, zaledwie około 8 proc. wszystkich operacji nosa wykonuje się mężczyznom. Nos – ze względu na swoje centralne położenie na twarzy – znacznie wpływa na nasz wygląd. Bardzo ważne jest więc zrozumienie w pełni potrzeb pacjenta, tak aby ta zmiana korzystnie oddziaływała na jego samopoczucie.

W jakich sytuacjach pan doktor odmawia wykonania operacji nosa? Czy istnieją konkretne przeciwskazania?

Najczęściej odmawia się operacji w przypadku przeciwskazań medycznych do zabiegu lub znieczulenia ogólnego oraz w przypadku nierealnych oczekiwań pacjenta. Przeciwskazaniem są również ciąża i karmienie piersią. Ponadto przeprowadzenie operacji wykluczają kwestie zdrowotne i choroby: zaburzenia krzepliwości, skazy naczyniowe, nadciśnienie tętnicze, nieleczona cukrzyca, aktywne infekcje skórne. Nie wspominając o chorobach autoimmunologicznych i nowotworowych.

Czy zdarza się, że pacjent przynosi zdjęcie znanej osoby i życzy sobie mieć podobny kształt nosa?

To częsta sytuacja. Zawsze staram się wtedy wytłumaczyć, że anatomia wyjściowa znanej osoby jest różna od tej, z którą mamy do czynienia u pacjenta. Ponadto korekcja tylko nosa nie przybliży naszej twarzy do wizerunku innego człowieka. Na życzenie pacjenta wykonuję komputerową wizualizację, jednak ma ona tylko charakter poglądowy. Ostateczny efekt może się różnić od zaprezentowanego.

Czy – oprócz opatrunku – przez pierwszy okres gojenia się tkanek pacjent dostaje specjalny stelaż, który chroni nos na przykład podczas snu?

Oprócz opatrunku termoplastycznego, który stanowi nowoczesny zamiennik gipsu, przez około tydzień pacjent ma w jamie nosowej stabilizatory. Zazwyczaj są one usuwane podczas zdejmowania szwów.