Świat mody żegna wizjonerkę. Vivienne Westwood, projektantka i aktywistka, odeszła 29 grudnia 2022 roku. Miała 81 lat. Przypominamy przełomowe momenty jej kariery – od otwarcia butiku w londyńskim Chelsea do zaangażowania w ekologię.
430 Kings Road, Chelsea, 1971–1980
Kiedy w 1971 roku Vivienne Westwood poznała Malcolma McLarena, menedżera słynnej punkowej grupy Sex Pistols (z którym ma syna), otworzyła butik w londyńskiej dzielnicy Chelsea. Sklep przy 430 Kings Road wielokrotnie zmieniał nazwę, zbiegając się z premierami jej kolekcji – Let It Rock, Too Fast To Live, Too Young To Die czy Sex w 1974 roku.
W 1977 roku na cześć płyty Sex Pistols „God Save The Queen”, która zdobyła pierwsze miejsce na liście przebojów NME, sklep otrzymał nazwę Seditionaries, by odzwierciedlić estetykę punk rocka.
Nowa era romantyzmu, 1981–1986
W 1981 roku Westwood i McLaren zadebiutowali na pokazie w Londynie, a ich wspólna kolekcja „Pirates” została doceniona za swobodę.
Po zakończeniu współpracy z McLarenem Westwood zaczęła czerpać garściami z historycznego ubioru, szczególnie z epoki wiktoriańskiej. W kolekcji na sezon wiosna-lato 1985, czyli „Mini-Crini”, zamiast pokazywać szerokie ramiona powszechne w latach 80., pokazała zmysłowo dopasowane ubrania zwracające uwagę na krągłości.
„Lata pogańskie”, 1987–1992
W późnych latach 80., które Westwood określiła mianem „lat pogańskich”, zaczęła parodiować styl klas wyższych. Jej wpływowa kolekcja „Harris Tweed” na sezon jesień-zima w 1987 roku zainspirowana została małą dziewczyną, którą pewnego dnia zobaczyła w pociągu. – Nie mogła mieć więcej niż 14 lat. Miała koka, kurtkę z tkaniny Harris Tweed i torbę z parą baletek w środku. Była niezwykle opanowana – powiedziała w wywiadzie dla „The Independent” w 2011 roku.
W 1992 roku Westwood otrzymała nagrodę OBE za zasługi dla mody. Odbierając odznaczenie od królowej Elżbiety II w pałacu Buckingham, nie miała na sobie bielizny.
Anglomania i wzrost popularności supermodelek, 1993–1999
W latach 90. Westwood ponownie zmieniła estetykę, łącząc historyczne angielskie i francuskie odniesienia z nowoczesnymi proporcjami i precyzyjnie skrojonym krawiectwem. W 1993 roku wyszła za mąż za austriackiego studenta wzornictwa Andreasa Kronthalera.
Niezapomniane momenty z pokazów Westwood? Naomi Campbell w 1993 roku przewróciła się na wybiegu w ponad 20-centymetrowych platformach, w 1994 roku gorsety noszono na odzież wierzchnią, a w 1995 roky Kate Moss w makijażu w stylu Marii Antoniny jadła lody.
Aktywizm i androgynia, od lat 2000.
W latach 2000. Westwood zaczęła wykorzystywać pokazy jako manifest polityczny. – To zmiana klimatu, a nie moda, jest teraz moim priorytetem – powiedziała w rozmowie z „The Guardian” w 2014 roku. Od tego czasu tworzyła ubrania z punkowymi hasłami i organizowała na wybiegach protesty związane z brexitem, globalnym ociepleniem i wolnością słowa.
Jej kolekcja na sezon jesień-zima 2015 była prawdopodobnie jedną z pierwszych, które pokazały androgyniczne stylizacje.
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.