Biała sukienka to być może najstarszy i najróżnorodniej interpretowany strój w historii. Nie ma epoki, roku czy sezonu, w którym nie pojawiłaby się w sztuce albo na wybiegu. Możliwości interpretacji białej sukienki są niewyczerpane. Jaką rolę odgrywa w tegorocznych wiosennych kolekcjach?
We współczesnej Europie biała sukienka kojarzy się głównie ze ślubem i z przeciwieństwem żałoby, ale nie zawsze tak było. W średniowieczu królowe opłakiwały mężów, przywdziewając właśnie białe szaty. Białą suknię nosi Polonia – personifikacja Polski z obrazu Jacka Malczewskiego. U Jana Matejki to Ruś ma białą szatę. Białe suknie zakładają uczestniczki afrobrazylijskich rytuałów candomblé. W tradycji Jorubów nosi ją bóg Obàtálá – pan białych szat, który stworzył innych bogów. W tegorocznych wiosennych kolekcjach projektantki i projektanci przedstawiają własne interpretacje i symbolikę białej sukienki.
Vivienne Westwood: Sięgając do malarstwa
Vivienne Westwood kontestowała ideały tworzone przez mieszczański i arystokratyczny establishment, ale jednocześnie inspirowała ją kolekcjonowana przez elity sztuka. Białe sukienki odzwierciedlały jej malarski gust.
W pokazie kolekcji na wiosnę-lato 1991 roku Sara Stockbridge przeszła po wybiegu, trzymając niemowlę, ubrana w białą, falbaniastą suknię ozdobioną reprodukcjami wiszącego w Luwrze płótna „L’essaim d’Amours” Jeana-Honoré Fragonarda. Owalny „Rój miłości” z 1767 roku przedstawia gromadę dokazujących w chmurach kupidynów. Malarstwo Fragonarda to kwintesencja lekkiego, bajecznie zmysłowego, dworskiego nurtu rokoko. Modelka wyglądała, jakby przyszła na wybieg prosto z imprezy, na której świętowała narodziny dziecka, wcinając ciastka z menu Marii Antoniny.
Innym dworskim dziełem sztuki, któremu Vivienne – tym razem wspólnie z Andreasem Kronthalerem – poświęciła szczególną uwagę, był „Portret cesarzowej Elżbiety Bawarskiej” Franza Xavera Winterhaltera z 1865 roku. Dzieło powstało w okresie, gdy białe suknie były wyjątkowo modne. Sisi pozuje w balowej kreacji zaprojektowanej zapewne przez Charlesa Fredericka Wortha. Paryski Brytyjczyk uważany jest za pierwszego projektanta haute couture. Usiany srebrnymi gwiazdami strój władczyni Austrii i Węgier spoczywa na spłaszczonej z przodu i wypukłej z tyłu krynolinie. Cesarzowa była jedną z pierwszych ikon mody.
Inspirowana cesarską kreacją suknia projektu Vivienne Westwood z kolekcji na wiosnę-lato 2020 roku ma bufki, lecz brakuje jej formującego sylwetkę gorsetu. Zamiast odsłoniętych ramion ukazuje piersi, a modelka trzyma nie wachlarz, lecz gałązki, atrybut czarownicy.
Najnowsza wiosenna kolekcja odwołuje się do dziedzictwa zmarłej projektantki, a także do strojów, które wdowiec Andreas Kronthaler znalazł w garderobie żony. Cora Corré, wnuczka Vivienne Westwood, nosiła na wybiegu gorsetową suknię ślubną – reminiscencję kolekcji „War & Peace” z 2012 roku.
Balenciaga: Pan młody jak królowa
Wiosenną kolekcję Balenciagi prezentowały bliskie osoby Demny Gvasalii – zarówno członkinie rodziny, jak i wspierające go gwiazdy oraz dziennikarki. Zamykającą show starodawną, majestatyczną białą suknię założył muzyk BFRND, mąż dyrektora domu mody. Kreację wykonano z siedmiu starych sukien ślubnych Balenciagi sprzed 2000 roku. Artysta przypominał zjawę straszącą w średniowiecznym zamku. Przywodził również na myśl najrzewniej opłakiwaną polską królową – zagraną przez Jadwigę Smosarską Barbarę Radziwiłłównę. Gwiazda przedwojennego kina stworzyła historyczną postać w 1936 roku w filmie Józefa Lejtesa.
Simone Rocha: Biel celtyckich ślubów
Irlandka Simone Rocha, której sukienki będą modowymi symbolami trwającej epoki, zafascynowana jest kulturą i artystami z jej rodzinnej wyspy. Źródłami inspiracji przy projektowaniu białych sukienek londynki są irlandzkie tradycje o celtyckim rodowodzie i pogańskie święta obchodzone z okazji żniw.
Zamiast pospolitych informacji prasowych Rocha przysyła dziennikarzom wiersze. Wersy towarzyszące najnowszej kolekcji odnoszą się do ślubu.
„Procesja, obsesja
Deklaracja (miłości)
Dekoracja, napięcie
Mieć i utrzymywać
Być związanym
Sobie nawzajem
Coś starego, coś nowego, coś pożyczonego, coś błękitnego”.
Pokazane na wybiegu białe ażurowe suknie udekorowano koronkami, perłami, motywami kwiatowymi i wstążkami. Kreacje były jak ze snów.
Palomo Spain: Queerowy odcień bieli
Palomo Spain to specjalista do spraw ozdobnej, postarystokratycznej, dandysowskiej mody ignorującej płciowe granice. Na wybiegach Hiszpana królują zqueerowane szaty bohaterów barokowych płócien Diega Velázqueza połączone ze strojami XIX-wiecznych pracownic i pracowników seksualnych oraz księżniczek noszących misternie utkane koronki.
Choć motywami przewodnimi najnowszej kolekcji są czerwone róże, to uwagę przykuwa biała sukienka. Tworzą ją gorset, koronkowa koszula, koronkowy biustonosz zakrywający męskie piersi, odsłaniająca nogę drapowana spódnica i podwójny pióropusz à la Josephine Baker. Projekty i tytuł kolekcji – „Cruising in the Rose Garden” – tworzą wyobrażenie usianego różami ogrodu. Spacerują po nim zmysłowo ubrane osoby, które będą uprawiały seks, ale niekoniecznie miłość.
Podczas show białą, pierzastą kreację nosił kanadyjski model Jonathan Azar. Ten sam zestaw założył Lil Nas X na rozdanie ubiegłorocznych MTV Video Music Awards. Queerowy raper trzymał torebkę w kształcie Biblii. Kontrowersyjny projekt Filipińczyka Aylaha Gallardy zrobiony jest ze starych świętych ksiąg oprawionych w skórę.
Collina Strada: W obronie flory, fauny i praw człowieka
Bohaterką mitologii, a jednocześnie gwiazdą renesansowego obrazu jest Jennifer Coolidge, która pozuje z muszlą na skalistym wybrzeżu ubrana w białą, pofałdowaną suknię marki Collina Strada z kolekcji na jesień-zimę 2023 roku. Zdjęcie przywołujące renesansowy obraz „Narodziny Wenus” Sandra Botticellego ukazało się na brytyjskim „GQ” i w mediach społecznościowych domu mody założonego przez Hillary Taymour.
Wykończona białymi kwiatami satynowa kreacja z welonem zamknęła również nowojorski pokaz Colliny Strady. Nosiła ją transpłciowa aktorka Tommy Dorfman. Osoby chodzące po wybiegu naśladowały ruchy zwierząt. Wykorzystano też zwierzęce maski i doczepiane uszy. „Nie jedz moich przyjaciół” – nawoływał tytuł show, który był symboliczną uroczystością wydaną na cześć flory i fauny.
Białe suknie z wiosennej kolekcji „Soft is Hard” powstały z okazji balu celebrującego „siłę radykalnej delikatności” – swoistej zbroi ułatwiającej, a może nawet umożliwiającej przetrwanie w „teraźniejszym świecie, który płonie, a prawa reprodukcyjne oraz prawa osób trans i ogólnie prawa człowieka są zagrożone” (cytaty pochodzą z wypowiedzi projektantki).
Kolekcje Hillary Taymour to manifestacja inkluzywności, różnorodności i współczesnych zasad etyki. Nowojorczanka tworzy modowy świat z pogranicza jawy i snu, komediowego horroru i bajki, a umieszcza go w scenografii utrzymanej w estetyce słodkich gier wideo. W modowym teatrze Colliny Strady równorzędne role odgrywają osoby o wszystkich kolorach skóry, reprezentujące wiele płci i tożsamości, poruszające się na wózkach, na własnych nogach i na rękach matek.
Salim Azzam: Druzyjskie wspomnienie
Z innego, choć nie tak odległego świata pochodzą białe kreacje Salima Azzama – druza zafascynowanego kulturą druzyjek. Druzowie to hermetyczna społeczność i grupa wyznaniowa wywodząca się z islamu, zamieszkująca między innymi pasmo górskie Liban, skąd pochodzi Azzam.
Kroje białych sukienek jego autorstwa odwołują się do klasycznych europejskich koszul i chociaż śmiało odsłaniają różne części ciała, to ich prostota przywodzi na myśl tradycyjne surowe stroje druzyjek. Kobiety szczelnie zasłaniają ciała czarnymi szatami, a pod białymi chustami ukrywają szyje oraz głowy.
Nowa sukienka Salima Azzama to wydłużona, wcięta w talii biała koszula z zaokrąglonymi rękawami. Inspiracją przy tworzeniu tego projektu równie dobrze mogłyby być szaty sprzyjających zachodnioeuropejskim gustom polskich książąt z czasów panowania Jana III Sobieskiego. Kołnierzyk sukienki spięto haftowanym kwiatem. Salim Azzam ukrył modelkę pod haftowaną ażurową parasolką inspirowaną parasolką ślubną, którą trzymała wychodząca za mąż jego kuzynka, Hana. Panna młoda jest też jedną z artystek rękodzielniczek, która razem z Haną i Jaumaną wykonała cały look. Kreację dopełnia ciągnący się po ziemi ażurowy biały woal.
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.