Roztańczony ślub w Caracas

Mieszkająca w Londynie wenezuelska stylistka Daniela Benaim wyprawiła ślub swoich marzeń w Caracas. Panna młoda wybrała suknię od Very Wang, goście jedli przekąski tequeños i tańczyli w „szalonej godzinie”.

Daniela Benaim i jej partner Jonathan Levy zaręczyli się w Villi Planchart, ikonie architektury połowy XX wieku projektu Gio Pontiego, osadzonej wysoko na wzgórzu z widokiem na ich rodzinne miasto, Caracas. – Wiedziałam, jak kreatywny i przywiązujący wagę do detali jest mój chłopak, ale wtedy przeszedł samego siebie – wspomina stylistka i dyrektorka artystyczna Daniela, która myślała, że znalazła się tam z powodu spotkania biznesowego, by rozważyć użycie posiadłości jako miejsca na sesję zdjęciową. – Nie spodziewałam się tego, że będzie tam na mnie czekał Johny. To były wymarzone oświadczyny: nieoczekiwane, intymne i w najbardziej magicznym miejscu.

Poprzeczka dla lokalizacji wesela również była wysoko postawiona. – Ponieważ mieszkamy w Londynie, a nasza rodzina i przyjaciele rozproszeni są po całym świecie, wybranie, gdzie wziąć ślub, nie było łatwym zadaniem – mówi panna młoda. Ale po rozważeniu różnych miejsc Daniela w końcu zrozumiała, że ślub jej marzeń to taki w stylu wenezuelskim. – Ciepła, ale rześka pogoda, jedzenie smakujące jak w domu, muzyka latynoska, tańce do świtu…

Pandemia zniweczyła plany o ślubie w sierpniu 2020 roku, ale para była już nastawiona na celebrowanie w swoim rodzinnym Caracas i kontynuowała organizację pomniejszonej ceremonii (na 130 gości zamiast 300) rok później niż zaplanowano. Zdawali sobie jednak sprawę, że ich marzenie nie spełni się bez komplikacji.

Pierwotnie zaplanowany ślub cywilny w ratuszu Hendon w północnej części Londynu był dwa razy odwoływany z powodu zmieniających się regulacji covidowych, zanim wreszcie doszedł do skutku w maju. – Byłam taka szczęśliwa – wspomina Daniela, która tego dnia miała na sobie biały garnitur z Zary kupiony online, a w ręce trzymała bukiet różowych kwiatów od Peckham’s Sage Flowers. – To był pierwszy raz od bardzo dawna, kiedy nasze rodziny i przyjaciele byli w jednym miejscu i mogliśmy ich przytulić.

Wszystko zdawało się wracać na właściwe tory, gdy Meksyk został dodany do czerwonej listy, a lot pary do Wenezueli przez Cancun, na oficjalny ślub, został odwołany. Daniela i Jonathan, który jest prawnikiem, musieli wylecieć wcześniej niż planowali i poddać się kwarantannie w hotelu w Cancun, dopinając szczegóły wielkiego dnia i trzymając kciuki, żeby huragan Grace nie zmusił ich do odwołania wszystkiego po raz drugi.

Ostatecznie tradycyjna żydowska ceremonia udała się dokładnie tak, jak tego chcieli, gdy Daniela i Johny ślubowali pod tradycyjnym baldachimem w Quinta La Esmeralda, ich goście chłodzili się wachlarzami umieszczonymi na ich siedzeniach. – Po tym, jak mój tata dał mi tradycyjne błogosławieństwo, Johny zaskoczył mnie, śpiewając żydowską pieśń weselną do melodii ballady, którą uwielbiamy, autorstwa meksykańskiego piosenkarza Luisa Miguela – mówi panna młoda.

Daniela, która wynajęła piękny stary dom w Caracas na przygotowania dla siebie i druhen, miała na sobie suknię Very Wang z kolekcji jesień–zima 2020, pierwszą suknię, którą przymierzyła po zaręczynach. – Nie spodziewałam się, że wybiorę sukienkę jak dla księżniczki, ale kiedy ją zobaczyłam, wiedziałam, że właśnie jej chcę: ponadczasowa i nowoczesna, biała, ale niezupełnie – ma trochę akcentów beżowych i w odcieniu złamanej bieli – klasyczna, ale wyjątkowa. Dodała do niej niskie szpilki Prady z pierwszej kolekcji autorstwa Miuccii Prady i Rafa Simonsa, kolczyki Wolf & Badger i wachlarz Fern.

Tequeños – pyszne, chrupiące paluszki wypełnione stopionym białym serem – zaserwowano po ceremonii. – Nie ma prawdziwej wenezuelskiej imprezy bez tequeños – mówi Daniela. Goście zostali następnie usadzeni przy długich stołach do uczty na dworze, zaczęto od przystawek w stylu włoskim, później podano różnego rodzaju paelle, soloną rybę i świeże makarony, na deser serwowano różne ciasta i ciasteczka.

Do pierwszego tańca Daniela i Johny wybrali składankę pięciu utworów, w tym „L-O-V-E” Nat King Cole’a i „Tú Si Sabes Quererme” meksykańskiej piosenkarki Natalii Lafourcade. – Mój tata i ja tańczyliśmy później tradycyjnego wenezuelskiego walca, pięknie zagranego przez muzyka Harolda Vargasa – potem tańczyliśmy horę, nasi przyjaciele posadzili Johnego i mnie na krzesłach i zaczęli podrzucać nas w górę – mówi panna młoda.

Daniela na chwilę opuściła parkiet, by przebrać się w uszytą specjalnie dla niej sukienkę od By Efrain Mogollon (prezent od projektanta), do której dobrała kolczyki Espeletia, by „celebrować modę wenezuelską”. O porze zwanej w Ameryce Łacińskiej hora loca, czyli „szalona godzina”, czarne koronkowe maski zostały rzucone gościom, w trakcie gdy panna młoda wdziała inspirowaną Balem Surrealistycznym Rothschildów z 1972 roku koronę z kwiatów, zaprojektowaną przez stylistkę fryzur Moe Mukai. – Zatraciłam się, tańcząc Tambor, afro-wenezuelski taniec, który uwielbiam.

Po tak wielu przeszkodach dominującym wspomnieniem Danieli z tego dnia jest to, jak czuła się dumna. – I podekscytowana nowym rozdziałem naszego życia jako mąż i żona. Czułam się gotowa i pewna, ale przede wszystkim szaleńczo zakochana.

Artykuł ukazał się oryginalnie na Vogue.co.uk