Podwójny ślub projektantki i jej siostry bliźniaczki

Właściwie bardziej naturalne wydawało nam się, by zrobić to razem niż osobno – mówią o swojej decyzji, by wyjść za mąż podczas wspólnej ceremonii, bliźniaczki Orlagh McCloskey, współzałożycielka marki Rixo, i Gemma, architektka wnętrz. Siostry nie tylko wzięły ślub jednego dnia, lecz także obie założyły inspirowane vintage suknie zaprojektowane przez jedną z nich.

Gdy Orlagh zaczynała planować swój ślub z Brookiem Lomasem, jej siostra nie była jeszcze zaręczona, ale Orlagh wiedziała, że oświadczyny partnera Gemmy to tylko kwestia czasu. Wybierając miejsce ceremonii, zdecydowała się na takie, w którym mogłyby się pomieścić dwie pary młode – na wszelki wypadek, gdyby Gemma i jej partner Remko Snel chcieli się do nich przyłączyć.

Siedem miesięcy później Remko się oświadczył, a decyzja, by urządzić wspólną ceremonię (a nie dwie osobne uroczystości w odstępie zaledwie kilku miesięcy), wydawała się czymś oczywistym. Panów młodych również nie trzeba było do tego przekonywać, ponieważ są dobrymi przyjaciółmi i sąsiadami. Jak mówi Orlagh: – Powiedzieli, że o ile nie pojedziemy razem w podróż poślubną, nie mają nic przeciwko.

Obie mieszkające w Londynie panny młode mają artystyczne zacięcie i podobne upodobania estetyczne, zakorzenione w miłości do stylu vintage (Orlagh jest współzałożycielką marki modowej Rixo, a Gemma prowadzi swoje studio kreatywne i zajmujące się architekturą wnętrz Cupla), wiedziały więc, że z łatwością będą w stanie poradzić sobie ze wspólnymi decyzjami dotyczącymi stylu uroczystości. Przede wszystkim jednak miały identyczny pogląd na to, co w tym wielkim dniu jest najważniejsze. – Według nas nie chodziło o nas, panny młode, i o to, co założymy, ale o to, by w jednym miejscu i czasie zgromadzili się wszyscy, których kochamy – wyjaśnia Gemma. – Nasze ego nie było problemem. Żadna z nas nie upierała się, że musi jako pierwsza złożyć przysięgę – mówi. – Najważniejsze, by być zgodnym co do tego, co jest istotne, a dla nas nie był to wielki ślub w kościele katolickim, ale spotkanie wszystkich w jednym miejscu i wspaniała zabawa.

Ceremonia odbyła się w Gloster House w Birr, w hrabstwie Offaly, w ojczyźnie sióstr, Irlandii, we wrześniu 2022 roku. Dla większości ich irlandzkich gości był to pierwszy ślub cywilny, w jakim uczestniczyli – nie mówiąc już o tym, że nigdy nie byli na weselu bliźniaczek. Jak mówi Orlagh, początkowo nie zdradzały nikomu swojego pomysłu. – Wydawało mi się, że ludzie pomyślą, że to trochę dziwne. Ale według mnie swój ślub powinno się zorganizować w sposób, który odpowiada tobie, a nie by zaspokoić potrzeby rodziny i przyjaciół lub zrobić to, czego oczekuje ktoś od inny. Nie chciałyśmy też wielkiej uroczystości kościelnej, jaką organizują wszyscy ludzie pochodzący z tego miejsca w Irlandii, co my.

W dniu ślubu siostry podeszły do mistrzyni ceremonii razem, u boku swojego ojca, Dermota McCloskeya. – Zdałyśmy sobie sprawę, że panowie młodzi stoją po złych stronach, więc gdy zobaczyli, że nadchodzimy, musieli się zamienić. Było to bardzo zabawne i na jednym ze zdjęć widać, jak śmiejemy się, idąc – wyjaśnia Gemma.

Gdy Gemma i Remko składali swoje przysięgi, Orlagh i Brook siedzieli z przodu – i potem tak samo z drugą parą. – Wyjątkowo było być tam razem – wspomina Orlagh. – Gdy Gemma składała swoją przysięgę, płakałam, a gdy ja mówiłam swoją, płakała ona. Mamy piękne zdjęcie, na którym przytulamy się we czwórkę tuż po zakończeniu ceremonii.

Panowie młodzi kwestię planowania wesela pozostawili Orlagh i Gemmie, a one postawiły na pełny luzu, uroczy wystrój ze sznurami ozdobnych światełek, białymi i zielonymi kwiatami ogrodowymi oraz przemyślanym, ręcznie malowanym menu i dekoracjami zawierającymi osobiste irlandzkie symbole. Innym dominującym motywem były suknie Rixo – druhny miały na sobie szyte na zamówienie kreacje w stonowanych odcieniach błękitu i zieleni, wielu gości założyło projekty Orlagh, w sukienkę Rixo ubrana była nawet mistrzyni ceremonii. Choć suknie panien młodych (obie to stworzone specjalnie na tę okazję przez Orlagh projekty Rixo) idealnie do siebie pasowały, celem sióstr nie były skoordynowane ze sobą looki. Orlagh i Gemma mają jednak podobny gust i żadna z nich nie chciała tradycyjnej sukni o fasonie księżniczki.

Gemma wybrała żakardową tkaninę, dla której bazę stanowił istniejący wcześniej materiał Rixo, oraz swój ulubiony fason. – Wiedziałam, że chcę, by kreacja miała naprawdę głęboki dekolt, i że wyglądam w takich modelach bardzo korzystnie – wyjaśnia Gemma. – Wiedziałam też, że ma być przylegająca do ciała, z mocno wyciętymi plecami, rozszerzającymi się rękawami i delikatnym trenem. Nie zależało mi na bardzo tradycyjnym projekcie ani na „princessie”. Zajęłam się tym zdecydowanie zbyt późno, a skończoną suknię ślubną przymierzyłam dopiero w dzień ceremonii. Gdy wyjeżdżałam do Irlandii, rękawy jeszcze nie były przyszyte.

Z kolei Orlagh, zastanawiając się nad swoją wymarzoną suknią, przeglądała projekty z lat 30. XX wieku. Choć jej kreacja była nowa, dodała do niej akcenty vintage, by była jeszcze bardziej w jej stylu. Projektantka kupiła na Portobello starą koronkową sukienkę, którą odświeżyła, by obszyć nią swoją suknię ślubną. – Poszłam do najlepszych hafciarek w Londynie z prośbą, by to zrobiły, ale nie były w stanie, ponieważ koronka była zbyt skomplikowana. Więc genialna technolożka ubioru z mojego zespołu Liudmyla Kirk zrobiła to dla mnie ręcznie – mówi Orlagh, która wspomina teraz, jak przyszywały tę koronkę jeszcze kilka dni przed ślubem. Projekt przodu ślubnej kreacji McCloskey narysowała, inspirując się starą sukienką vintage. Potem naszyto stworzony przez projektantkę wzór.

– Zawsze marzyłam o sukni z koronką – wyjaśnia Orlagh. – Jednak chciałam, by była bardziej w stylu starych sukienek slip dress, które uwielbiam, a nie jak nowoczesne koronki, które widuje się na współczesnych sukniach ślubnych. Nie mogłam znaleźć jedwabiu, który przypominałby miękki jedwab vintage, ale mój dostawca miał kontakt do kogoś, kto potrafił prać materiał tak, by wyglądał na naprawdę stary. Nie był to więc jedwab vintage, ale sprawiał takie wrażenie.

Następnie obie panny młode założyły przybrane koronką welony: Orlagh kupiła swój od Jane Bourvis na Portobello, a Gemma – na eBayu. – Na eBayu znalazłam stuletni welon – mówi. – Osoba, która go sprzedawała, powiedziała mi: „Nie jestem nawet w stanie opisać, jak jest delikatny, rozpadnie się, jeśli kichniesz”. Przysłała mi go i okazało się, że jest przepięknie haftowany, a kolorem idealnie pasuje do sukienki. Jednak koronka była tak niesamowicie delikatna, że już jest zniszczony. Nawet pudełko zupełnie się rozpadło.

Artykuł ukazał się oryginalnie na Vogue.co.uk.