Świadomość, czego chcemy od życia i z jakimi ludźmi chcemy stworzyć bliskość, to przywilej dany nielicznym. Ale żyć, jakby każdy wokół nas nosił maskę, to tak jakby nie żyć wcale.
– Mam dość ludzi – powiedział mi wczoraj kierowca taksówki. – Wszyscy mówią kłamstwa, chcąc przyciągnąć uwagę kogokolwiek.
Matka, będąca autorytetem dla lokalnej społeczności, truła swoje dzieci, żeby pozostać w centrum uwagi. Obraz kobiety zdolnej do wszystkiego przedstawia nam głośny serial HBO „Ostre przedmioty”. Na swojej drodze reporterskiej spotkałam wiele osób, które pragnęły zainteresowania.
Chłopca z nerwicą natręctw, który przed pójściem spać powtarzał dwugodzinny rytuał – 10 razy uderzał kolanem o ścianę, 20 razy zapalał i gasił światło, 10 razy żegnał się przed snem. Minęło pięć lat, zanim jego rodzice zorientowali się, że ma problem.
Dzieci, które przez bunt i agresję próbowały przyciągnąć uwagę dorosłych.
Homoseksualnego księdza, który pragnął powiedzieć konserwatywnym przyjaciołom o swojej orientacji, a oni chcieli rozmawiać o wszystkim, tylko nie o tym.
„Każdy, komu ufamy, na kogo, jak nam się wydaje, możemy liczyć, kiedyś nas rozczaruje. Pozostawieni sami sobie ludzie kłamią, mają tajemnice, zmieniają się i znikają za maską lub osobowością” – pisała Lauren Oliver.
Najgorsze, co można samemu sobie zrobić, to uwierzyć w te słowa. Żyć, jakby każdy wokół nas miał maskę, to tak, jakby nie żyć wcale.
Niedawno wychowanek sierocińca, którego system kar opisałam w jednym z reportaży, przysłał mi e-mail. Napisał: „Moja żona jest w ciąży. Teraz myślę tylko, by nasze dziecko miało lepiej niż ja. Ale skoro wiem, od czego chcę go uchronić, to już dużo. Prawda?”.
To ogromnie dużo. Świadomość, czego chcemy od życia i z jakim ludźmi chcemy stworzyć bliskość, to przywilej dany nielicznym. Jeżeli po trudnych wydarzeniach – bolesnym rozwodzie, zdradzie przyjaciela, przemocy w związku – potrafimy nadal ufać ludziom, świadczy to o naszej sile i niezwykłej dojrzałości. Jeśli wmówimy sobie, że otaczają nas oszuści, to gorycz spowodowana tym przeświadczeniem pociągnie nas do zniszczenia siebie.
Kontakt z autorką przez stronę www.justynakopinska.pl
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.