Dźwięki powiadomień, lajki na Instagramie, szum podcastów – dystraktory sprawiają, że nasza zdolność koncentracji drastycznie spada. Według badań potrafimy się naprawdę skupić na zadaniu jedynie na 40 sekund.
Na jak długo potrafisz skoncentrować się na jednym zadaniu? Chris Bailey, autor książki „Hyperfocus”, informuje, że gdy obok znajduje się telefon, średnio potrafimy skupić się na 40 sekund.
Tak potężnym mechanizmem jest system powiadomień, nowych wiadomości oraz lajków. Od wielu lat samokontrolą i technikami motywacji imponuje mi neurobiolog, profesor uniwersytetu Stanforda, Andrew Huberman. I nawet on, dysponujący wszelką wiedzą na temat skupienia, zamyka telefon w szafce podczas wykonywania kluczowych zadań. Gdy zauważa, że nadmierna stymulacja powoduje u niego otępienie twórcze, usuwa telefon z domu.
Wykładowczynie uniwersyteckie opowiadały mi o najlepszych studentach, którzy w okresie pandemii Covid-19 nie potrafili wykonywać prostych zadań. Ich mechanizmy skupienia oraz codzienne nawyki przestawały działać, gdy zmieniało się otoczenie.
Ważne, żebyśmy w kontekście dystraktorów i ich mocy nad nami stosowali zasadę ograniczonego zaufania do siebie. Według „The Journal of Neuroscience” oglądanie filmu, w którym uznani aktorzy palą papierosy, uaktywnia u palaczy regiony mózgu odpowiedzialne za palenie. Rzucający papierosy są zwykle świadomi, jak działają na nich palący przy nich znajomi. Nie zawsze wiedzą jednak, że obejrzenie filmu może prowadzić do chęci wznowienia nałogu.
Bailey uważa, że temat wpływu dystraktorów na mózg jest dla wielu osób niezauważalny. Autor zajął się tematyką skupienia, gdy zrozumiał, że przestał się rozwijać. Cały dzień spędzał przed ekranami. Rano, po wyłączeniu budzika, skrollował media społecznościowe, przy porannej kawie sprawdzał e-maile, w drodze do pracy włączał podcast. Codzienne zadania realizował do dźwięków powiadomień. Jego kreatywność słabła, mechanizmy dopaminowe nie działały zgodnie z pierwotnym przeznaczeniem.
Kanadyjski pisarz podkreśla, że wielu z nas przyzwyczaja się do tego stanu. Zapomina, w jaki sposób działał umysł, gdy miał czas na zdziwienie i refleksję.
W książce najwięcej uwagi poświęca informacji, czy zadanie jest dla nas sensowne. Wiele prac wykonujemy automatycznie, nie przypisując im żadnego znaczenia. Bailey zachęca do wyznaczania sobie kilkudziesięciu minut każdego dnia na skupienie z intencją. Wówczas wykonujemy zadanie, które rozwija nasze możliwości, poprawia jakość związku lub pogłębia wiedzę o hobby. Pracujemy nad nim z jak najmniejszą liczbą dystraktorów.
Wiele osób z racji charakteru pracy lub sytuacji życiowej nie może obyć się bez niemal nieustannie włączonego telefonu. Wówczas eksperci zalecają nawet 10 minut dziennie pracy bez bodźców, by mózg zyskał rutynowe przyzwyczajenie.
Andrew Huberman sugeruje, by każdy z nas zastanowił się, który czas w ciągu dnia jest dla niego najbardziej efektywny. Niektórzy świetnie radzą sobie z pracą godzinę po przebudzeniu, inni są efektywni dopiero późnym wieczorem. Ważne, by znać siebie i nie marnować godzin największej uwagi na rzeczy mało dla nas istotne.
Podczas wywiadu z dziennikarką CNN Clarissą Ward była rektor Uniwersytetu Amerykańskiego w Kairze, Lisa Anderson, zapytała, czy napisana przez dziennikarkę książka jest „odżywcza”. Widząc zaskoczoną minę autorki, podkreśliła, że podchodzi do czytania w taki sam sposób, jak do jedzenia. Przekaz ma zawierać odpowiednie wartości, bogactwo składników. To ważna myśl, gdy umiemy skupić się dłużej niż 40 sekund.
*
Więcej felietonów autorki w książce „Współczesna wojna”.
Justyna Kopińska: dziennikarka, socjolożka, zajmuje się tematyką kryminalną związaną z prawem karnym, sądami i więziennictwem. Doświadczenie zawodowe zdobywała w Stanach Zjednoczonych i Afryce Wschodniej. Jest laureatką Nagrody Dziennikarskiej Amnesty International, Pióro Nadziei.
Otrzymała Nagrodę PAP im. Ryszarda Kapuścińskiego, Grand Press, Nagrodę Newsweeka im. Teresy Torańskiej oraz wyróżnienie Radia ZET im. Andrzeja Woyciechowskiego. Dwukrotna laureatka Mediatorów. Autorka pięciu książek, m.in. „Z nienawiści do kobiet” i „Polska odwraca oczy”.
Jako pierwsza dziennikarka z Polski otrzymała European Press Prize w kategorii „Distinguished Writing Award”.
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.