Nasze pomysły są jak chmury. Gdy na nie spojrzysz, mają określony kształt i strukturę. Po chwili podnosisz wzrok i ten kształt się zmienia. Godzinę później mogą przestać istnieć – w taki sposób naszą kreatywność postrzega Rick Rubin.
Rick Rubin to producent muzyczny, który współpracował m.in. z Red Hot Chilli Peppers, Metallicą, System of a Down, Jayem-Z, Johnnym Cashem, Eminemem, Lady Gagą, Adele. Fundamentalne cechy kreatywności nie dotyczą jedynie muzyki. W książce „The Creative Act. A Way of Being” Rubin pokazuje, jak użyteczny jest ten proces dla każdego człowieka, jego rozwoju i pasji.
Kreatywność to wszystko, co nas ubogaca, wywołuje dreszcz. Niekiedy wielokrotnie wracamy do ulubionego filmu czy utworu, by zrozumieć, co wywołało naszą nostalgię i poruszenie. Autor wymienia kilka głównych zasad tego procesu:
– Kreatywność jest bliższa magii niż nauce. Jeśli masz ideę, musisz ją zapisać. Nawet gdy w tym momencie jej nie rozumiesz.
– Zrozumienie własnych uczuć, zarówno w trudnych, jak i pięknych chwilach, jest kluczem do rozwoju artysty i człowieka.
– Ludzie, którzy nie są uzależnieni od pozytywnej informacji zwrotnej, częściej rozwijają gust i smak. Nieustanne zadowalanie innych to śmierć wszelkich idei.
– Zachwyt nad światem sprzyja rozwojowi. Nasze filtry percepcyjne są ograniczone, zatem prawdziwy zachwyt musi wiązać się z wyborem.
W rozmowie z neurobiologiem Andrew Hubermanem Rubin podkreśla, że współcześnie liczba powiadomień i rozpraszaczy oddziela nas od świata własnych uczuć. Zatem dotarcie do wnętrza odbywa się, gdy limitujemy paletę tego, co na zewnątrz. W malarstwie postanawiamy, że użyjemy wyłącznie czerwonych i czarnych barw do przedstawiania obiektu. Podobnie w innych zawodach musimy nieustannie zawężać swój wybór.
Wiemy, że jesteśmy na dobrej drodze, gdy potrafimy słuchać innych głosów i opinii spokojnie. Bez nieustannych wątpliwości wobec siebie.
Ogromną przyjemność sprawia mi słuchanie kompetentnych ludzi, działających na rzecz pasji. Mam wrażenie ciągłości z opiniami psychoanalityków z poprzedniego wieku, ostrzegającymi przed zmechanizowanym życiem, które stłumi nasz bogaty, wewnętrzny świat. Dla dziennikarza obecny stan chaosu jest szczególnie trudnym doświadczeniem. Zacieranie różnic między informacją a ideologiami, krytyką a szerzeniem nienawiści.
Dziesięć procent Amerykanów wierzy, że ziemia jest płaska. Jeszcze więcej uważa, że sfałszowano informację o lądowaniu na Księżycu. Wielu polskich katolików na pytanie o Trójcę Świętą umieszcza tam Jana Pawła II. Nawet nie ma sensu wspominać, w jakie teorie wierzy obecnie większość Rosjan.
Jeszcze nigdy w historii istnienia nie mieliśmy takiego dostępu do wiedzy jak obecnie. Niestety sposoby jej wykorzystywania pozostają anachroniczne. Bliższe uzależnieniu niż inspiracji.
Według Rubina nie można nauczyć się smaku, ale dzięki neuroplastyczności możemy się do niego zbliżać, zwracając uwagę na kształt chmur.
*
Statystyki podane w oparciu na badaniach Uniwersytetu w New Hampshire.
Więcej felietonów autorki w książce „Współczesna wojna".
Justyna Kopińska: dziennikarka, socjolożka, zajmuje się tematyką kryminalną związaną z prawem karnym, sądami i więziennictwem. Doświadczenie zawodowe zdobywała w Stanach Zjednoczonych i Afryce Wschodniej. Jest laureatką Nagrody Dziennikarskiej Amnesty International, Pióro Nadziei.
Otrzymała Nagrodę PAP im. Ryszarda Kapuścińskiego, Grand Press, Nagrodę Newsweeka im. Teresy Torańskiej oraz wyróżnienie Radia ZET im. Andrzeja Woyciechowskiego. Dwukrotna laureatka Mediatorów. Autorka pięciu książek, m.in. „Z nienawiści do kobiet” i „Polska odwraca oczy”.
Jako pierwsza dziennikarka z Polski otrzymała European Press Prize w kategorii „Distinguished Writing Award”.
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.