Warszawa bywa na ekranie metafizyczna, poetycka albo mroczna. Rozświetlona blaskiem neonów, aspirująca do miana Paryża Północy, metropolia zawsze w budowie. W wybranych przez nas filmach i serialach staje się pełnoprawną bohaterką.
„Miasto 44”: Stolica we krwi
Historia miłości żołnierzy AK: Stefana (Józef Pawłowski), Biedronki (Zofia Wichłacz) i Kamy (Anna Próchniak) na tle powstania. Akcja filmu toczy się między końcem lipca a początkiem października 1944 roku. W tętniące życiem monumentalne ulice wypalanej Warszawy miejscami wdzierają się mury getta. Kilka chwil później obraz drastycznie się zmienia. Jan Komasa portretuje pokolenie „wyrastające z popiołów”, które z nadzieją na wolność zmierza w objęcia śmierci.
„Pan T.”: Makieta Pałacu
Podnosząca się z gruzów Warszawa w czasach stalinizmu, gdzie donosy oraz kontrola są na porządku dziennym. Z dźwięków zakazanego jazzu, oparów absurdu i dymu tytoniowego wyłania się postać bonvivanta Polski Ludowej, Pana T. (Paweł Wilczak). Cyniczny literat na skraju nędzy, aby przeżyć, udziela korepetycji ponętnej maturzystce (Maria Sobocińska), z którą łączy go romans. Wyrzutek opresyjnego systemu totalitarnego przez okno swojej klitki spogląda na budowany PKiN. Niebawem zostanie posądzony o niecne zamiary wysadzenia symbolu komunizmu.
„Nie lubię poniedziałku”: Modernistyczna widokówka
Seria niefortunnych zdarzeń dotyka mieszkańców stolicy i jej gości. Pan zmierzający na ulicę Kasprzaka (Jerzy Turek) spóźni się na taksówkę, co spowoduje, że nie uda się napad na bank, a pewien zagraniczny gość (Kazimierz Witkiewicz) znajdzie miłość w biurze matrymonialnym. Brzmi surrealistycznie? Wrześniowego poniedziałku 1969 roku wszystko jest możliwe. Tłem komedii pomyłek jest próba oswojenia PRL-owskiej rzeczywistości i Warszawa w permanentnej budowie.
„Poszukiwany, poszukiwana”: Paryż Północy
Pracownik muzeum (Wojciech Pokora) zostaje niesłusznie oskarżony o kradzież obrazu. Ultimatum zakłada natychmiastowy zwrot dzieła albo pięć lat więzienia. Przerażony tą perspektywą postanawia ukrywać się w przebraniu gosposi Marysi do czasu, aż nie stworzy kopii malunku. Jego kolejni pracodawcy uosabiają aspiracje klasy średniej na miarę socjalizmu i otwarcie Polski na Zachód. Na uwagę zasługuje panorama warszawskiej Ściany Wschodniej oraz szydełkowa sukienka Marysi w kolorze pudrowego różu.
„Czterdziestolatek”: Marzenie o Fiacie 126p
Czterdzieste urodziny inżyniera Karwowskiego (Andrzej Kopiczyński) są pretekstem do opowiedzenia historii jego rodziny i Warszawy lat 70. Chęć zadbania o kondycję fizyczną, której na drodze staje uzależnienie od papierosów, wielkie miejskie inwestycje oraz mistrzowskie dialogi. Żywa wizytówka stolicy z czasów budowy Trasy Łazienkowskiej i Dworca Centralnego.
„Miś”: Słomiany socjalizm
Obywatel Ryszard Ochódzki (Stanisław Tym) zwany „Misiem” jest prezesem klubu sportowego „Tęcza”. Bohater stara się dotrzeć do Londynu przed byłą żoną, aby przejąć pokaźną sumę zdeponowaną na zagranicznym koncie. Odwilż – dosłowna i metaforyczna – odsłania rozpad PRL-u. Absurdalna satyra na władzę w ogóle się nie zestarzała.
„Córki dancingu”: Wars i Sawa
Podobne artykułyPolskie filmy, które podbiły międzynarodowe festiwaleJulia WłaszczukChyba każdy zna legendę o Warsie i Sawie. Lata 80. mają nową przypowieść. Pewnej nocy z Wisły wynurzają się dwie syreny – Srebrna (Marta Mazurek) i Złota (Michalina Olszańska). Ruszają na podbój Warszawskiej sceny disco. Z czasem robią się coraz bardziej spragnione miłości, a także krwi. Musical na pograniczu baśni i thrillera przedstawia tętniącą muzyką Polskę Ludową.
„Kiler”: Polskie Las Vegas
Film Juliusza Machulskiego odsłania przestępcze oblicze „Las Vegas po awarii prądu”: zakrapiane krwią, whisky i humorem. Komisarz Ryba (Jerzy Stuhr) od miesięcy poszukuje płatnego zabójcy o pseudonimie „Kiler”. W jego ręce wpada taksówkarz Jurek (Cezary Pazura), który przypadkowo znalazł się na miejscu ostatniej zbrodni legendarnego snajpera. Niewinny człowiek zostaje odbity przez mafijnego bossa Siarę (Janusz Rewiński). Gangster zleca mu kolejne zadanie.
„Dzień świra”: Miasto z prefabrykatów
Zagłębie wielkiej płyty – betonowe drapacze chmur ze ścianą balkonów – to otoczenie Adasia Miauczyńskiego (Marek Kondrat). Inteligent wiedzie puste życie wypełnione serią kompulsywnych rytuałów, które pozwalają mu zachować pozory kontroli. Jego dni miały „wyglądać inaczej”. – Tegretol – normalnie, na szajbę, Mellaril na myśli samobójcze – wylicza. Dręczony codziennością, pomijany i pogardzany śni o niespełnionej miłości.
„1983”: Wciąż za żelazną kurtyną
Trochę „Matrix”, trochę Orwell. Mamy alternatywny 2003 rok, 20 lat po ataku terrorystycznym, który zapobiegł rozpadowi Związku Radzieckiego. Żelazna kurtyna nie opadła, a Polska wciąż jest milicyjnym państwem skorumpowanych służb specjalnych. System tłamsi młodych ludzi, w których rodzi się bunt. Do podziemnej walki z dystopijnym państwem przystępuje student prawa (Maciej Musiał) i oficer śledczy (Robert Więckiewicz), którzy odkrywają wieloletni spisek.
„Ślepnąc od świateł”: Stolica mroku
Deszczowe miasto budzi się nocą, odsłaniając brudne, zepsute i znarkotyzowane oblicze. Mieszkańcem mrocznej stolicy jest Kuba Nitecki (Kamil Nożyński), diler warszawskiej śmietanki towarzyskiej. Jego poukładane życie jest zagrożone, gdy na wolność wychodzi legendarny gangster „Dario” (Jan Frycz).
„Król”: Kto tu rządzi
Dzięki serialowi na podstawie powieści Szczepana Twardocha powracamy do roku 1937. Warszawa jest w rękach żydowskiego gangu pod przewodnictwem polskiego socjalisty, Kuma Kaplicy (Arkadiusz Jakubik). Bokser Jakub Szapiro (Michał Żurawski) pragnie przejąć dowodzenie. Najpierw jednak zostaje wciągnięty w polityczny spisek, który może całkowicie odmienić oblicze przedwojennej Polski. Wystarczy kilka kadrów, by przenieść się do innej rzeczywistości.
* Warszawa jest przewodnim tematem październikowo-listopadowego wydania magazynu „Vogue Polska”.
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.