Zaprojektowanie sukni ślubnej przyszłej pierwszej damy USA powinno być dla Ann Lowe momentem przełomowym w karierze. Mimo to prawie 70 lat później wciąż niewiele wiemy o projektantce.
Legendarne romanse prezydenta USA, bajkowy ślub, a następnie małżeństwo Johna F. Kennedy’ego i Jacqueline Lee Bouvier – to jedna z najczęściej opowiadanych historii ostatniego stulecia. Spektakularna suknia ślubna Jackie Kennedy z jedwabnej tafty w kolorze kości słoniowej z lekko odkrytymi ramionami do dziś pozostaje jednym z fasonów najczęściej naśladowanych przez panny młode.
Mniej znana jest historia jej autorki, Ann Lowe, utalentowanej afroamerykańskiej kreatorki, która w latach 50. tworzyła dla nowojorskich wyższych sfer, w tym Rockefellerów, Rooseveltów i du Pontów.
Lowe regularnie szyła suknie na Międzynarodowy Bal Debiutantek, była zdeklarowaną „okropną snobką” i podobno czuła się zdruzgotana, kiedy została zlekceważona przez 24-letnią przyszłą pierwszą damę. Nie wspominając o tym, że stworzenie sukni ślubnej Jackie Kennedy wiązała się z szeregiem trudności. „Kocham moje ubrania i jestem bardzo przywiązana do tego, kto je nosi. Nie jestem zainteresowana szyciem dla śmietanki towarzyskiej lub nuworyszy” – powiedziała Lowe magazynowi „Ebony” w 1966 roku.
Kłopoty zaczęły się na 10 dni przed ceremonią Kennedych, kiedy w pracowni Lowe pękła rura i zniszczyła oryginalną suknię ślubną oraz 9 z 15 sukni dla druhen. Stworzenie kreacji zajęło 2 miesiące i wymagało prawie 50 metrów jedwabnej tafty. Zespół projektantki pracował bez wytchnienia, aby nadrobić zaległości i przerobić skomplikowane elementy, tracąc przy tym 2200 dolarów – dziś warte około 21 000 dolarów.
Według autorki Rosemary E. Reed Miller, która w 2007 roku udzieliła wywiadu dla National Public Radio, ojciec pana młodego, Joseph Kennedy, był zaangażowany w każdy szczegół tego wyjątkowego dnia – w tym również w przygotowanie sukni. Jackie, która właśnie wróciła z Paryża, chciała czegoś prostego, szykownego i francuskiego. Końcowy projekt był w rzeczywistości preferencją jej przyszłego teścia, odpowiedzialnego również za zaproszenie ogromnej liczby przedstawicieli prasy, którzy mieli relacjonować ślub sezonu.
Ówcześni reporterzy ujawniali każdy szczegół tego dnia, poza tymi dotyczącymi projektanta sukni. Według Millera tylko Nina Hyde z „The Washington Post” podzieliła się nazwiskiem Ann Lowe. Powinien to być szczyt kariery dla kobiety, która pracowała wbrew przeciwnościom losu, aby osiągnąć taki sukces. Zamiast tego Lowe została wymazana z historii.
Dorastając w Alabamie, matka i babka Lowe były szwaczkami zamożnych elit tego stanu. W 1914 roku, kiedy Lowe miała zaledwie 16 lat, wzięła na siebie obowiązek dokończenia czterech balowych sukni dla pierwszej damy Alabamy, które pozostały nieukończone po śmierci matki przyszłej projektantki. W wieku 18 lat przybyła do nowojorskiej szkoły mody, gdzie została odseparowana od białych koleżanek z klasy. Była wybitna i wcześnie ukończyła szkołę, po czym spędziła 10 lat, pracując na Florydzie i osiedlając się w Nowym Jorku.
Wygląda na to, że w 1964 roku – kiedy Jackie Kennedy była już owdowiałą pierwszą damą – wszelkie urazy sprzed 11 lat złagodniały. „The Saturday Evening Post” zacytował Lowe, która powiedziała, że panna młoda była „słodka”, a magazyn „Ebony” sugerował, że to właśnie wtedy Kennedy dowiedziała się, co w przeszłości spotkało Lowe.
Wkrótce potem tysiące dolarów długu zostały spłacone, a kłopoty z Urzędem Skarbowym zażegnane, gdy „anonimowy przyjaciel” Lowe zapłacił za nią zaległe podatki, zmniejszając jej długi o połowę. Według „The Washington Post” projektantka podejrzewała, że była to Jackie.
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.