Poparcie Oprah pomogło Barackowi Obamie zostać prezydentem. Sama Winfrey nie musi przenosić się do Białego Domu, by mieć wpływ na to, co miliony Amerykanów kupują, czytają i jedzą. Życie świętującej dziś 69. urodziny gwiazdy telewizji to ucieleśnienie amerykańskiego snu.
W programie „The Oprah Winfrey Show” (1986-2011) Lady Gaga wyznała, że była molestowana seksualnie, Ellen DeGeneres dokonała coming outu, a Ricky Martin odniósł się do plotek, że woli mężczyzn. Poparcie Oprah pomogło Barackowi Obamie zostać prezydentem Stanów Zjednoczonych. Do niedawna uważano, że tylko ona miałaby szansę pokonać Donalda Trumpa. Winfrey nie zdecydowała się na start w wyborach, bo nie musi przenosić się do Białego Domu, aby mieć wpływ na to, co miliony Amerykanów kupują, czytają i jedzą. Dzięki ambicji i konsekwencji Oprah Winfrey została pierwszą czarnoskórą miliarderką.
Mały kaznodzieja
Każdego centa Oprah zarobiła sama. Córka pary nastolatków przyszła na świat w niewielkim miasteczku Kosciusko w stanie Missisipi. Rodzice nazwali ją „Orpah” na cześć biblijnej bohaterki z księgi Rut. Na skutek błędu urzędników dostała imię Oprah. Matka dziewczynki nie planowała ciąży, nie miała też środków na utrzymanie siebie i dziecka, a w 1954 roku nikt nie dałby pracy kobiecie z niemowlęciem. Dlatego Vernita Lee zostawiła córeczkę pod opieką matki. Hattie May wychowywała wnuczkę twardą ręką. Do obowiązków kilkuletniej Oprah należało noszenie wody ze studni, karmienie kur i świń, a za ubranie służyły jej uszyte z worka po ziemniakach ogrodniczki. Hattie May wierzyła w ciężką pracę i naukę. Dlatego nauczyła wnuczkę czytać — dziewczynka okazała się niezwykle pojętną uczennicą. Wersety z Biblii, która służyła jej za elementarz, wkrótce znała na pamięć. Chętnie wygłaszała je wszystkim, którzy chcieli słuchać. Mała dziewczynka o mocnym głosie szybko zyskała wśród lokalnej społeczności przydomek „Kaznodzieja”, a koleżanki babci orzekły zgodnie, że Oprah ma dar.
W jednym z wywiadów Winfrey powiedziała, że nie ma żalu do babci za surowe wychowanie, bo dzięki niej zrozumiała wartość ciężkiej pracy. W talk-show wyznała, że prawdziwe piekło w jej życiu zaczęło się, gdy powróciła matka. Sześcioletnia Oprah padła ofiarą molestowania seksualnego. Jej czternastoletni kuzyn po wszystkim zabrał ją na lody i powiedział, że jeśli komukolwiek powie o tym, co się stało, gorzko pożałuje. Wkrótce sytuacja powtórzyła się z innymi przewijającymi się przez dom matki mężczyznami. Po pewnym czasie Oprah zaszła w ciążę z wujem. W wieku 14 lat urodziła synka. Wcześniak zmarł kilka tygodni po narodzinach. Oprah zaczęła szukać ukojenia w narkotykach. I nie wiadomo, jak potoczyłyby się jej losy, gdyby nie ojciec, który dostrzegł w zagubionej nastolatce potencjał.
Oprah dostała się na Uniwersytet Stanowy Tennessee, jedną z nielicznych uczelni, która w czasie segregacji rasowej kształciła czarnoskórych. Świetnie się uczyła i zajęła pierwsze miejsce w konkursie Czarnej Miss Piękności Tennessee. Częścią nagrody była wizyta w lokalnej stacji radiowej – Oprah miała na antenie powiedzieć coś o sobie. Zrobiła to tak dobrze, że zaproponowano jej pracę. Tak zaczęła się dziennikarska kariera nikomu nieznanej dziewczyny.
Droga na szczyt
Jeszcze na studiach zaproponowano jej pracę w telewizji. Oprah obawiała się, że nie uda jej się pogodzić pracy z edukacją. Zdanie zmieniła dopiero wówczas, gdy jeden z profesorów uświadomił jej, jak wielką szansę dostała. W lokalnej telewizji Oprah współprowadziła główne wydanie wiadomości. Kiedy po studiach przeniosła się do Baltimore, znów dostała pracę w telewizji, tym razem w charakterze reporterki. Szybko wyszło na jaw, że nie radzi sobie najlepiej. Nie potrafiła opanować emocji, gdy mówiła o ofiarach pożarów czy napadów. Na wizji łamał jej się głos, w oczach miała łzy. Empatię Oprah uznano za brak profesjonalizmu. Właśnie ta cecha już wkrótce miała stać się jedną z podwalin jej sukcesu.
Reporterkę przeniesiono do telewizji śniadaniowej, a następnie powierzono jej prowadzenie nadawanego w porannym paśmie talk-show „People Are Talking”. Jej partner, Richard Shere, wspominał, że ludzie pokochali to, iż potrafiła słuchać.
Oprah mierzyła wyżej. Nie zniechęcała się, gdy mówiono, że jako czarnoskóra kobieta osiągnęła już szczyt możliwości. Wysłała taśmę z kilkoma odcinkami programu do chicagowskiej stacji WLS-TV. Szefostwo postanowiło dać jej szansę. Niebawem okazało się, że podjęto słuszną decyzję – oglądalność programu z dnia na dzień rosła. Przeniesiono go do popołudniowej ramówki pod zmienioną nazwą „The Oprah Winfrey Show”.
Talk-show Oprah nazywa się często najważniejszym programem w amerykańskiej telewizji. Przyciągał miliony widzów przed ekrany niezależnie od tego, czy bohaterem odcinka był Michael Jackson, czy zwykły Amerykanin. Każdy bez wahania wyjawiał jej największe sekrety. Prowadząca nie szczędziła szczegółów z własnego życia. Na wizji wyznała, że przez kilka lat brała crack, zaprosiła odnalezioną po latach przyrodnią siostrę, którą matka oddała do adopcji, opowiedziała o przyrodnim bracie zmarłym na AIDS i drugiej siostrze, która przedawkowała kokainę. Mówiła szczerze o problemach z tuszą, a przy okazji promowała bieliznę wyszczuplającą i posiłki dietetyczne.
Efekt Oprah
Lata wcześniej, zanim świat usłyszał o influencerach, Oprah sprawiała, że ze sklepowych półek błyskawicznie znikał produkt, o którym choć krótko wspomniała w programie. A kiedy obdarowała nim publiczność, co szybko stało się tradycją, było pewne, że akcje sprzedającej go firmy poszybują w górę. Tak stało się z samochodem Pontiac G6, który otrzymały wszystkie kobiety na widowni. Omawiane w jej Klubie Książki pozycje natychmiast się wyprzedawały. Wypromowała też gwiazdy takie jak James Blunt czy Doktor Phil. Wielu uważa, że wpływy Oprah sięgają dużo dalej.
Winfrey zrozumiała, że zdobyta na wizji popularność może jej pomóc zmienić świat na lepsze. W 1993 roku w dużej mierze dzięki jej zeznaniom Bill Clinton podpisał National Child Protection Act, ustanawiającą krajową bazę skazanych za znęcanie się i molestowanie dzieci ustawę, nazywaną „The Oprah Act”. Winfrey już wcześniej stawała po stronie krzywdzonych dzieci – jako jedna z pierwszych nagłośniła przypadki pedofilii w kościele. W Stanach zaczęto mówić o „efekcie Oprah”. O jego sile przekonano się wówczas, gdy oficjalne poparcie Winfrey przyniosło ubiegającemu się o fotel prezydenta USA Barackowi Obamie dodatkowy milion głosów. Jeszce w 2019 roku Winfrey typowano jako tę, która mogłaby pokonać w wyborach Donalda Trumpa.
Oprah zdarzały się wpadki. Wielu nie podobało się promowanie książki „Sekret”, mówiącej o tym, że pozytywne myślenie jest w stanie rozwiązać wszystkie problemy świata. Szerokim echem odbiło się też zaproszenie do programu niechętnych szczepieniom przedstawicieli medycyny alternatywnej. A kiedy w czasie epidemii choroby szalonych krów Oprah powiedziała, że straciła ochotę na hamburgery, sprzedaż wołowiny spadła tak bardzo, że hodowcy bydła z Teksasu wystosowali przeciw prezenterce pozew zbiorowy. Sąd oczyścił Winfrey z zarzutów, a media rozpisywały się o tym, jak po raz kolejny udowodniła wpływ na opinie Amerykanów.
Ulubienica Amerykanów
Pod koniec 2009 roku Oprah postanowiła zakończyć program. „Mój show był moim życiem. Ale kocham go na tyle, że wiem, kiedy powiedzieć dość” – tłumaczyła wówczas. Ze sceny zeszła z przytupem. W jednym z ostatnich odcinków wystąpiła urzędująca wówczas para prezydencka, Barack i Michelle Obamowie. Koniec programu nie oznaczał wcale pożegnania z telewizją. Wręcz przeciwnie, Oprah w kolejnych latach poświęciła się rozwijaniu własnej stacji telewizyjnej, Oprah Winfrey Network, w skrócie OWN. Grała w filmach, m.in. w „Selmie” i „Kamerdynerze”. Już wcześniej pokazała, że ma patent aktorski – za rolę w „Kolorze purpury” w 1986 roku była nominowana do Oscara.
W 2018 roku, podczas 75. gali rozdania Złotych Globów, Oprah odebrała honorową nagrodę im. Cecila B. DeMille’a. Jej przemówienie publiczność nagrodziła owacją na stojąco. Nawiązała w nim do historycznych wydarzeń z czasów segregacji rasowej. Mówiła też o akcji #MeToo: – Chciałabym powiedzieć wszystkim dziewczynom, które nas oglądają, że na horyzoncie widać nowy dzień! I kiedy nadejdzie świt, będziemy to zawdzięczać mnóstwu niezwykłych kobiet, z których wiele jest tu dziś z nami, i niektórym fenomenalnym mężczyznom – wszyscy oni walczą o to, by zostać liderami, którzy wprowadzą nas w czas, kiedy nikt nie będzie już musiał mówić: ja też – powiedziała Oprah, odbierając nagrodę.
Oprah Winfrey działa też charytatywnie – założyła szkołę dla dziewcząt w RPA, wspiera wiele programów edukacyjnych dla dzieci i młodzieży. Własnych dzieci nie ma, bo twierdzi, że nie byłaby dobrą matką. Nigdy też nie wyszła za mąż, choć z byłym koszykarzem i przedsiębiorcą Stedmanem Grahamem jest w związku od 1986 roku. – On inaczej rozumie małżeństwo. Nie pasuję do tego tradycyjnego obrazka – wyznała w wywiadzie dla amerykańskiego „Vogue’e”. Świat kocha Oprah właśnie za to, że żyje w zgodzie ze sobą.
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.