Pisarze mają dobry gust, a projektanci czytają książki. Na przykładzie Virginii Woolf i grupy Bloomsbury zastanawiamy się, w jaki sposób literatura inspiruje modę i odwrotnie.
Wiosną 1924 roku dla brytyjskiego „Vogue’a” po raz pierwszy pozowała pisarka Virginia Woolf. Dwanaście miesięcy przez premierą „Pani Dalloway” Virginia jest już osobowością, duszą grupy Bloomsbury, ludzi kreatywnych, spragnionych wolności. Między sobą czują się na tyle swobodnie, by wypróbowywać niebanalne konfiguracje seksualne. Malarz Duncan Grant, prawie mąż Vanessy Bell, siostry Virginii, sypia z pisarzem Davidem Garnettem, z ekonomistą Johnem Maynardem Keynesem, czasami także z „anonimami”. Vanessę lubi malować i jest ojcem jej córki Angeliki, która w swoim czasie wyjdzie za mąż za Garnetta. Grupa Bloomsbury ma wewnętrzną hierarchię: matki-założycielki, potem członkowie stali, honorowi i z doskoku oraz mnóstwo satelitów, także spoza bohemy. Pisarz E.M. Forster wprowadza Harry’ego Daleya, policjanta, jest na niego ostro nagrzany i wzajemnie, Grant chyba też, portretuje Daleya w mundurze.
Dress code wakacyjnych wypadów grupy Bloomsbury? Czysta anarchia
Lato ludzie Bloomsbury spędzają na wsi, u Grantów, u Woolfów lub u Lady Ottoline Morrell, która ma więcej fantazji niż pieniędzy, ale póki co stać ją na wizyty i rewizyty. Dress code wakacyjnych wypadów to czysta anarchia, nikt nie przebiera się ani do obiadu, ani na spacer, ani do kolacji, w ogrodzie można nadziać się na nieroznegliżowanych i golasów. Na wsi Virginia Woolf nosi workowate swetry, spódnice do połowy łydki i czółenka. Jej kochanką wkrótce zostanie Vita Sackville-West, która w 1922 całą uwagę skupia jednak na stylu pisarki: były pomarańczowe rajstopy z wełny, są żółte pończochy z jedwabiu, a więc postęp. Ale mizerny, bo na nogach wciąż czółenka-koszmarki. Na sesję z 1924 roku Virginia miała założyć sukienkę po matce, co prosi się o psychoanalizę, gdyby tylko było prawdą. Nie jest. Charlie Porter podejrzewa, że sukienka należy do którejś z kochanek, dlatego jest o dwa rozmiary za duża. Porter jest pisarzem i kuratorem wystawy „Bring No Clothes” w Lewes w hrabstwie East Sussex, o nieustających związkach Bloomsbury ze światem mody.
Grupa Bloomsbury do dziś inspiruje projektantów
Wpływ członków i satelitów widzieliśmy niedawno u Prady i Armaniego, nie po raz pierwszy i nie ostatni. Kolekcja Erdema na wiosnę 2022 miała aż dwie muzy, Lady Ottoline Morrell i Dame Edith Sitwell, obie z tej samej paczki i lekko queer. Najwięcej Virginii i jej przyjaciół pokazał oczywiście Kim Jones, oficjalny psychofan pisarki, dumny właściciel pierwszych wydań jej „Orlando”, ale też E.M. Forstera i T.S. Eliota.
Cały tekst przeczytasz w urodzinowym wydaniu „Vogue Polska”, który już teraz możesz zamówić z wygodną dostawą do domu.
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.