
Joanna Hawrot przez lata zbudowała modową markę otwierająca dwa skojarzenia: fascynację tradycyjnym japońskim kimonem oraz polską sztuką współczesną. Teraz te wartości przenoszą ją wprost do prestiżowego Centrum Daimaru w Osace, gdzie projektantka i artystka zaprezentuje instalację w ramach Expo 2025.
Centrum Daimaru w Osace, gdzie Joanna Hawrot zaprezentuje swoją instalację, słynie z wielowiekowej tradycji związanej z produkcją i sprzedażą japońskich kimon. Z okazji wystawy Expo 2025 projektantka umieszcza tu 30 prac modowych i tkanin artystycznych. Wykorzystuje zarówno galerię sztuki na ósmym piętrze, jak i witryny na siedmiu poziomach między piętrami. „Wearable Art – Unseen Threads” to instalacja łącząca sztukę, modę i nowe technologie. Według szacunków organizatorów zobaczy ją wielomilionowa publiczność z nawet 161 krajów.

Zachwyt tkaniną, współpraca z Markul
– Tkanina od zawsze była dla mnie nośnikiem historii, polem artystycznej interwencji, głosem, który zamiast tłumienia, upomina się lub wręcz domaga się wysłuchania. Z kolei digital patterns (cyfrowe wykroje – przyp. red) nie śledzą linii ciała, ale pozwalają mu na nowo określić swoją obecność w przestrzeni – mówi Joanna Hawrot, przywołując inspirację takimi twórcami, jak Magdalena Abakanowicz czy Wojciech Sadley, których podejście do medium tkaniny okazało się rewolucyjne w skali światowej. W ekspozycji, wydobywając symboliczny motyw nici, Hawrot umieszcza też rzeźby serc Angeliki Markul, określające „ślad pamięci, napięcia i emocji”.

Betonowe miasto, czyli naturalny habitat
– Moda to teatr, a Japonia jest jego mistrzynią – od nō, przez kabuki, po uliczne stylizacje Harajuku. Hawrot dodaje do tego spektaklu nową scenę, gdzie historia splata się ze współczesnością. Nie interpretuje japońskiej tradycji, ona z nią rozmawia, czasami kwestionuje, filtruje przez własną wrażliwość i buduje nowy, transkulturowy język tkaniny – podkreśla dr Paweł Pachciarek z zespołu kuratorskiego. A fotografka Zuza Krajewska podąża za tą myślą i prace Joanny Hawrot portretuje pomiędzy wieżowcami, gdzieś na zapleczu życia, między parkingiem a magazynem. Szare betonowe faktury okazują się równie fotogeniczne, jak podmuchy wiatru i ostre słońce odbijające się od szklanych budynków.
Projekt Joanny Hawrot „Wearable Art – Unseen Threads” można oglądać od 31 maja do 24 czerwca 2025 roku w Centrum Daimaru w Osace. Projekt jest realizowany w ramach EXPO 2025 oraz Art & Design Festival – to efekt współpracy z Instytutem Adama Mickiewicza.




Zaloguj się, aby zostawić komentarz.