Blisko mu do minimalizmu, choć ma w sobie o wiele więcej luzu i nonszalancji. Bazuje na luźnych, lecz nieprzesadnie oversize’owych fasonach lub przeciwnie – dopasowanych konstrukcjach. Wykorzystuje monochromatyczną, stonowaną i łatwą w noszeniu paletę barw, a czerpiąc równie dużo inspiracji z damskiej i męskiej szafy, stanowi najlepszy przykład współczesnej uniseksowej mody. Choć nazwa „comfort casual” sugerowałaby zwyczajność, nie ma w nim krzty przewidywalności i nudy. Jest za to odpoczynek od wszechobecnego Y2K i krzykliwego eklektyzmu oraz obietnica kompromisu między wygodą a niepowtarzalnym stylem. Je ne sais quoi dla wszystkich!
Choć cytat ten odnosi się do ponadczasowego i nonszalanckiego stylu paryżanek, definicja „casual comfort” ma sporo związku z Mediolanem. Dużo opowiadał o nim bowiem dyrektor kreatywny Bottegi Venety Matthieu Blazy, który kolekcję na wiosnę-lato 2023 poświęcił zgłębianiu idei niezwykłej zwyczajności, którą wyniósł do ekstremum i ochrzcił mianem „perwersyjnej banalności”. Prostych, codziennych i na wskroś nonszalanckich fasonów używał jednak do eksperymentów z modą jako sztuką – stosował jako przestrzeń do uprawiania iluzji, wkładał w „cudzysłów” i wykorzystywał do realizowania założeń nowego luksusu, który zamiast krzykiem posługuje się szeptem, jest subtelny, dyskretny i elegancko przygaszony.
Stylowego casualu – wygodnego i efektownego jednocześnie – siłą rzeczy najwięcej było właśnie w kolekcji włoskiego domu mody. Rekordy polubień i udostępnień biły na Instagramie sylwetka otwierająca pokaz, a także ta, którą na wybiegu prezentowała Kate Moss – spodnie stworzone z grubej skóry imitującej dżins połączone z „flanelową” (lecz w rzeczywistości także skórzaną) koszulą, tank topem i luksusową torbą z plecionki intrecciato, czy ekshibicjonistycznie wręcz prosty look, który kilka miesięcy po pokazie premierowo nosiła Kendall Jenner: czarne kryjące rajstopy, miękki sweter i naszyjnik ze złotych kulek. Od Bottegi Venety jednak się nie zaczęło i na niej też się nie skończyło. Swoiste preludium do casualu zagrały marki w Nowym Jorku, własną interpretację tego trendu zaproponowali też projektanci w Paryżu. W końcu w podróży wygodę doceniamy szczególnie.
„Comfort casual” był w Nowym Jorku pokazany jako młodszy i pełen werwy brat minimalizmu, który odrzuca androgyniczną surowość i wykwintność na rzecz typowo miejskich stylizacji – być może podpatrzonych u nowojorczanek starających się podchodzić do mody praktycznie bez porzucania nienagannego wizerunku albo będących wynikiem wymieszania prostoty z lat 90. ze współczesnymi nawiązaniami do mody sprzed dwóch dekad. Obok monochromatycznych looków w bieli, w których zachowawcze spódnice do ziemi towarzyszyły przezroczystym topom (w ramach wyzwalającej wygody w tym sezonie rezygnujemy ze stanika), na wybiegach sporo było luźnych i przewiewnych sukienek na ramiączkach noszonych ze wsuwanymi tenisówkami, a także dżinsowych total looków uszytych i wystylizowanych tak dobrze, że z codziennego uniformu błyskawicznie stawały się pełnoprawną stylizacją na wieczorne wyjście.
Kluczem do zrozumienia i noszenia „comfort casualu” jest bowiem nie tylko umiłowanie pragmatyzmu, lecz także chęć porzucenia dosłowności. Nonszalancki nie znaczy niechlujny, wygodny nie jest jednoznaczny ze źle skrojonym. Swobodna prostota jest w tym sezonie największym nośnikiem luksusu. Tworzy się ją z najwyższej jakości tkanin i przy użyciu najpiękniejszych detali, buduje tak, by nie było w niej ani odrobiny przypadkowości. Nawet zestawienia dżinsów i T-shirtów obecne nie tylko w kolekcji Bottegi Venety, lecz także u m.in. Tibi czy Gucci, stają się najbardziej efektownymi stylizacjami. Podobnie jak bawełniane, noszone warstwowo topy i sukienki Miu Miu czy luźne spodnie i koszulki od Coperni. Są ubraniami, w których można i chce się spędzać czas. I które, ku uciesze fanek wizualnych pamiętników, nadal doskonale wychodzą na zdjęciach.
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.