Urodzeni w Lwie, ognistym znaku rządzonym przez Słońce, kochają luksus, pragną być zawsze w centrum uwagi i przyciągają do siebie innych charyzmą. Muszą zachować umiar, żeby przerośnięte ego nie przysłoniło im rzeczywistości.
Lew w mitologiach
Wielki kot królujący na firmamencie w pełni lata przywołuje konstelację, która została rozpoznana przez starożytnych astrologów jako jedna z pierwszych. 4 tys. lat p.n.e. w sumeryjskich pismach pojawiają się wzmianki o gwiazdozbiorze UR.GU.LA, czyli Wielkiego Lwa. Słońce, które wchodzi w ten znak z końcem lipca, pomaga zrozumieć symbolikę Lwa. W starożytnej Mezopotamii pustynna bestia patronowała piątemu miesiącowi kalendarzowemu, przypadającemu na pełnię lata. Podobnie jak w przypadku czwartego miesiąca w znaku Raka, był to czas związany ze śmiercią. W piątym miesiącu starożytni Sumerowie organizowali festiwal poświęcony zmarłym, w trakcie którego zapraszali dusze przodków do swoich domów, wskazując im drogę pochodniami i płomieniami ognia rozpalanego w specjalnych kotłach. Siła słonecznego promieniowania przynosiła susze, za którymi postępowały plagi, z których niezwykle doskwierającą były właśnie lwy. Wygłodniałe hordy drapieżników włóczyły się po pustyni i napadały na stada bydła. Bywały niezwykle uciążliwe, potrafiąc doprowadzić nawet do zablokowania szlaków handlowych, co w nękanej suszą krainie rzeczywiście mogło zwiastować śmierć wielu ludzi. Ze śmiercią utożsamiano gwiazdozbiory pojawiające się wówczas na niebie, z których najbardziej złowróżbnym był Wąż. Z kolei sumeryjski Lew symbolizować miał rzeź i wojnę. Należy więc myśleć o nim bardziej jako o krwiożerczej bestii niż pełnym godności kocie wygrzewającym się w słońcu. Znak ten nosił również znamiona majestatu – konstelacja reprezentowała monarchię, a najjaśniejsza jej gwiazda – Regulus – utożsamiana była z królem. Fenomeny zachodzące w obrębie gwiazdozbioru traktowano jako przepowiednie zapowiadające losy królestwa i władcy.
Królewskość sumeryjskiego Wielkiego Lwa potwierdza jego rodowód łączący go z bestią o imieniu Humbuba, opisaną w akadyjskim eposie „Gilgamesz”. Jego tytułowy bohater miał walczyć z królem zwierząt – niezniszczalnym potworem o lwiej głowie. Motyw ten powraca w starożytnym micie greckim tłumaczącym obecność konstelacji Lwa na nieboskłonie. Potworny drapieżnik jest przeciwnikiem Heraklesa w pierwszych z dwunastu prac zleconych herosowi przez króla Myken – Euresteusa. Monstrualny lew – dziecko Echidny – pół-kobiety, pół-węża oraz dwugłowego psa Ortrosa, nękał mieszkańców argolidzkiej Nemei, porywając tamtejsze kobiety do swojej jaskini. Jego skóra była jak pancerz odporny na wszelką broń. W starciu z lwem nemejskim Herakles posłużył się podstępem – zakradł się do jego jaskini posiadającej dwa wejścia. Jedno z nich zabezpieczył siatką i po wejściu przez drugie zadusił zaskoczoną bestię. Skóra lwa stała się od tej pory rodzajem zbroi herosa, chroniącej go przed ciosami. Zeus dla upamiętnienia walki umieścił lwa na nieboskłonie.
Charakterystyka osób spod znaku Lwa
Grzywa zodiakalnego Lwa symbolizuje promienie słoneczne. To znak ognisty, a ciałem niebieskim, które nim rządzi, jest Słońce. Choć współcześnie, na naszej szerokości geograficznej, Słońce utożsamiane jest z siłami witalnymi, warto pamiętać o jego niszczycielskich mocach wpisanych w sumeryjską historię znaku. Charakterystyka osób urodzonych we Lwie podkreśla jego królewskie aspekty znaku. Osoby te przepadają za luksusem i przepychem, pragną nieustannie znajdować się w centrum uwagi, są niezwykle charyzmatyczne i przyciągają do siebie ludzi, imponując wyszukanym gustem i rozmachem. W relacjach przyjacielskich i romantycznych wybierają osoby inspirujące i twórcze. Ich związki bywają niezwykle dramatyczne – lubią intensywne emocje i teatralne gesty. Przy czym są zaskakująco stabilne – w odróżnieniu od planet, Słońce nie miewa faz retrogradacji, jednostajnie emanuje blaskiem. To niezwykle lojalni przyjaciele.
Do zasadniczych słabości tego znaku należy przerośnięte ego – Lew unosi się dumą, stroi fochy, a gdy poczuje, że jego przyciągająca poświata przygasa, może robić sceny zazdrości. Podstawowym zagrożeniem dla wszelkich związków Lwa z innymi ludźmi jest jego własna arogancja. Lew jest niezwykle ambitny i zdeterminowany, charakteryzuje go odwaga wynikająca z optymizmu. Kartą Lwa w talii tarota jest Siła, przedstawiająca tego wielkiego kota poskramianego przez kobietę. Przypomina to Lwom o konieczności zachowania balansu – przestrzega przed spalaniem się w swoim ego i nakłania do kontrolowania destrukcyjnych aspektów ognistej siły.
Sławne Lwy
Ze znanych osób spod znaku Lwa warto wymienić fizyka teoretycznego Erwina Schroedingera (1887-1961) rozwijającego założenia fizyki kwantowej, który za sformułowanie mechaniki falowej otrzymał Nagrodę Nobla w 1933 r. Jest to również twórca słynnego eksperymentu myślowego zwanego Kotem Schroedingera, w którym to kot może być jednocześnie żywy lub martwy. W znaku Lwa urodziła się również Amelia Earhart (1897-1937) – amerykańska pilotka, która jako pierwsza przeleciała sama nad Oceanem Atlantyckim. Ciemna strona słonecznego znaku objawia się w historii Elżbiety Batory (1560-1614), węgierskiej hrabiny oskarżonej o torturowanie i zabijanie setek dziewcząt. Według krążących podań arystokratka miała kąpać się w ich krwi.
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.