„Liryczny anarchista”, bożyszcze kolejnych pokoleń kinomanów, symbol Nowej Fali, nieustraszony „Zawodowiec”. W poniedziałek, 6 września w wieku 88 lat zmarł francuski aktor Jean-Paul Belmondo. O śmierci artysty poinformował jego pełnomocnik prawny Michel Godest.
Jean-Paul Belmondo urodził się 9 kwietnia 1933 roku w Neuilly-sur-Seine we Francji. Zanim rozpoczął studia w Conservatoire National Superieur d'Art Dramatique w Paryżu i przygodę z teatrem, próbował sił w boksie. Wprawdzie jako zawodowiec stoczył zaledwie dwie walki na ringu, hart ducha i niezłomność towarzyszyły mu na planie do samego końca (znany był z tego, że sam odgrywał kaskaderskie sceny).
Przed kamerą stanął po raz pierwszy w 1956 roku w „Moliere”, by w latach 60. całkowicie poświęcić się karierze aktorskiej. Za przełomowy uznaje się jego udział w „Do utraty tchu” Jean-Luca Godarda, który przyniósł mu międzynarodową sławę, uplasował w czołówce amantów ze srebrnego ekranu i przyniósł tytuł ambasadora Nowej Fali. – Przez następne dwadzieścia lat, kiedy tylko jakiś dzieciak wieszał na ścianie plakat filmowy, był na nim Jean Paul Belmondo. To imię oznacza witalność, charyzmę, siłę woli. To imię jest synonimem bycia cool – mówił w 2016 roku reżyser Quentin Tarantino. Wówczas także ukształtował się charakterystyczny wizerunek Belmondo, który umacniał w kolejnych produkcjach, jak „Kobieta jest kobietą", „Szalony Piotruś" i „Syrena z Missisipi”. W kolejnych latach grywał głównie w komediach i kinie akcji („Polowanie na mężczyznę", „Kochany łobuz", „Dubler" czy „Zawodowiec”).
W ciągu ponad czterdziestoletniej kariery zagrał 90 ról. W 2001 roku doznał udaru i zrezygnował z udziału w filmach. Gdy odzyskał siły, raz jeszcze stanął przed kamerą osiem lat później na potrzeby „Un homme et son chien”. Za całokształt otrzymał Złotego Lwa na Festiwalu w Wenecji i honorowego Cezara. Odszedł we śnie w poniedziałek 6 września w swoim domu w Paryżu.
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.