Lubię to, co piękne, i to, co użytkowe, a jeszcze bardziej to, co piękne, w tym, co użytkowe – mówiła francuska projektantka wnętrz i przedmiotów Andrée Putman.
W latach 40. i 50. minionego wieku na tarasie Café de Flore, w szóstej dzielnicy Paryża, Saint-Germain-des-Prés, toczyło się życie intelektualne Paryża. To tu w zamożnej i wykształconej rodzinie w 1925 roku urodziła się Andrée Aynard. Jako młoda dziewczyna często piła kawę przy sąsiednim stoliku obok stałych bywalców kawiarni: Giacomettiego, Picassa, Antonina Artauda, Jeana-Paula Sartre’a, Simone de Beauvoir. – Ludzie o takiej skali talentu często nie zachowują się normalnie, czasem są zepsuci, czasem wykończeni nadmiarem uwagi – opowiadała w jednym z wywiadów.
Dialog z konwencjonalnie rozumianą „francuskością” elementem stylu Andrée Putman
Inspirowane klasycznym modernizmem napięcie pomiędzy kątami prostymi a zaokrągleniami, gra z motywem szachownicy oraz dialog z konwencjonalnie rozumianą „francuskością” to wszystko elementy stylu wszechstronnej artystki Andrée Putman – projektantki wnętrz i przedmiotów, „diwy dizajnu”, która najchętniej nazywała siebie poszukiwaczką przygód.
Marki luksusowe i marki popularne stoją obok siebie w jej portfolio – zaprojektowała między innymi: wnętrze samolotu Concorde, filiżanki Ritual dla Nespresso, fortepian Pleyela z Drogą Mleczną, wnętrza butików YSL, Karla Lagerfelda, salon Guerlain. Marzyła, by doświadczenie pobytu w pięciogwiazdkowym hotelu stało się bardziej demokratyczne, wierzyła, że charakter przestrzeni, w której przebywamy, kształtuje nas, może obudzić coś nowego, zainspirować. Psychologiczny aspekt pracy bardzo się dla niej liczył – podkreślała, że styl to swoboda, a nie bycie przerażonym ryzykiem popełnienia gafy.
Cały tekst znajdziecie w nowym wydaniu „Vogue Polska Living”. Numer można teraz zamówić z wygodną dostawą do domu.
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.