Finalistki „Vogue” Open Casting 2023

W odpowiedzi na pierwszy w historii globalny open casting „Vogue’a” otrzymaliśmy 60 tys. zgłoszeń z całego świata. Oto osiem naszych finalistek Open Casting Class 2023.

Siedemnastoletnią Shalom Harlow wypatrzono na koncercie The Cure w Toronto. Naomi Campbell, wówczas 15-letnia, oglądała wystawy sklepowe w Covent Garden, gdy podszedł do niej łowca talentów. A 16-letnia Linda Evangelista przegrała konkurs piękności Miss Teen Niagara, gdy odkrył ją agent z Elite. Prawdopodobnie najsłynniejszą historią o początkach kariery jest ta o Kate Moss, która po wakacjach na Bahamach czekała na samolot do rodzinnego Londynu, gdy zauważyła ją założycielka nowej agencji modelek, Storm. Rok później fotografka Corinne Day znalazła jej zdjęcie w szufladzie agencji. Dostrzegła w niej odbicie kierunku, w którym zmierzała kultura odchodząca od wymuskanych kobiet, które zdominowały końcówkę lat 80., ku bardziej naturalnej urodzie. Moss stała się globalną ikoną.

Prawdopodobieństwo, że sława czeka tuż za rogiem, od dekad podsyca wyobraźnię. W dzisiejszych czasach odkryć dokonuje się raczej nie na ulicach, a w mediach społecznościowych (w 2015 r. legendarna makijażystka Pat McGrath zatrudniła nieznaną wówczas Palomę Elsesser, gdy natknęła się na jej konto na Instagramie). To ekscytująca ewolucja, która zmieniła dotychczasowe oblicze branży. Kanony piękna oraz pogląd na to, jak może lub powinna wyglądać modelka, w ciągu ostatnich lat stały się o wiele bardziej inkluzywne.

Dziś fizyczne piękno to jedynie jeden z czynników, który może pomóc w odniesieniu sukcesu w modelingu. Równie ważne są samoświadomość, umiejętność robienia wielu rzeczy naraz oraz gotowość do wypowiadania się na temat własnych przekonań i bieżących wydarzeń ze świata. W maju tego roku „Vogue” ogłosił Open Casting, globalną inicjatywę na wielką skalę, której celem jest odkrycie nowych osobowości odzwierciedlających wartości współczesnego świata. Aspirujące modelki – zarówno te reprezentowane przez agencje, jak i te bez takiej reprezentacji – były zachęcane do nadsyłania swoich zdjęć. W ciągu trzech tygodni otrzymaliśmy ponad 60 tys. zgłoszeń.

Jury podjęło się żmudnego, choć godnego pozazdroszczenia zadania – przejrzenia wszystkich zdjęć i nagrań wideo. W skład komisji wchodziły redaktorki i redaktorzy „Vogue’a” z całego świata, ekspertki i eksperci z branży, m.in. dyrektorka Instagrama ds. współpracy modowej Eva Chen, Paloma Elsesser oraz Piergiorgio Del Moro i Samuel Ellis Scheinman, założyciele DM Casting.

Finalistki pochodzą z Akry i Marakeszu, Tokio i Paryża, Los Angeles, Johannesburga, prowincji Henan i Londynu. – W przeszłości organizowaliśmy konkursy dla modelek i rezultaty były wspaniałe. Ale ogromna skala i specyficzna tożsamość kreatywna, którą „Vogue” wnosi do tego projektu, była dla nas ekscytująca – mówi Scheinman.

W ciepłą lipcową środę Big Sky Studios w północnym Londynie wypełnione było elektryzującą energią. – To, że jesteśmy tu wszystkie razem, sprawia, że czujemy się jak zżyta ze sobą społeczność marzycielek – mówi Rayan El-Mahmoud, modelka z Akry w Ghanie. – Śmiałyśmy się i wspierałyśmy się nawzajem – dodaje. Dla Abrar Mohamed z Londynu, która tydzień po sesji ukończyła filologię klasyczną na King’s College, moment rozpoczęcia sesji był kluczowy. – Wcześniej obawiałam się, czy jestem wystarczająco dobra. Jednak ciepło i życzliwość całej ekipy sprawiły, że na nowo w siebie uwierzyłam – mówi.

Studio wypełniała muzyka – wszystko od afrobeat po r’n’b i, owszem, „Vogue” Madonny. – Ta muzyka, nawet piosenki, których nigdy wcześniej nie słyszałam, sprawiały, że na sesji panowała radosna atmosfera – mówi Mengyao, która przyjechała z miasta Zhoukou w chińskiej prowincji Henan. Dla Cynthii Machavy z Johannesburga przygoda rozpoczęła się od rezerwacji lotu, bo nigdy wcześniej nie leciała samolotem. – Gdy dowiedziałam się, że przeszłam eliminacje, myślałam, że śnię – mówi.

Dla Mars z Los Angeles, które obroniło dwie magisterki, z psychologii oraz nauki o feminizmie i queerze na Vassar College, i planuje zostać osobą terapeutyczną, lekcje z planu okazały się bezcenne. – Najbardziej podobało mi się wspólne pozowanie – mówi Mars.

Warte odnotowania jest również to, że według niektórych ta praca może mieć charakter misyjny. – Nie chodziło tylko o spełnienie marzenia – mówi Rania, która przyleciała z Marakeszu w Maroko. – Open call dał mi determinację, by obalać stereotypy, i siłę, by zaakceptować siebie.

Zdjęcia: Charlotte Wales
Włosy: Shingo Shibata
Makijaż: Kanako Takase dla Addiction Tokyo

Artykuł ukazał się oryginalnie na Vogue.com.