Eva Jablonsky wróciła do malowania po 17 latach przerwy. Dziś jej obrazy trafiają do wnętrz na całym świecie. Pochodząca z Polski artystka od dwóch lat tworzy w berlińskiej pracowni, która wydaje się odbiciem jej dzieł: beże, szarości i czerń.
Pierwszy obraz Eva Jablonsky przemalowała. Już wtedy jednak na płótnie pojawiły się odcienie, których używa w swoich pracach obecnie. Mocny kolor jej nie przekonuje, nie odpowiada ani na obrazach, ani we wnętrzach. – Myślę, że neutralne barwy mają moc uspokajania. Raz dostałam zamówienie od architekta, którego projekty emanują feerią barw. Byłam nieco zdziwiona, że zdecydował się na mój obraz. Dał mi wolną rękę, ale kiedy skończyłam, poprosił o dodanie koloru. Nie chciałam tego robić, jednak ze względu na przyjacielską relację dałam się namówić. Zdecydowałam się na wprowadzenie paru akcentów w oszczędnej gamie kojarzonej z Bauhausem. Ostatecznie polubiłam tę pracę. Taki przypadek powtórzył się jeszcze tylko raz, kiedy malowałam dla ojca, który wyjątkowo lubi zieleń. Nie sądzę jednak, by takie próby były częstsze – mówi.
Nie inspirują jej natura czy człowiek, co najwyżej przypadkowo uchwycone wzrokiem miejskie obiekty, których kształty zamienia w abstrakcyjne formy. – Mój wzrok przyciąga architektura. Zaciekawia mnie proporcja okna do całej bryły budynku, zarys wiszącej na sznurze koszulki czy „potargany” plakat na słupie. Wtedy robię zdjęcia, zapisuję kształty. Nie przekładam ich jednak na płótno jeden do jednego – opowiada.
W pracowni czuć spokój potrzebny do tworzenia. Malowanie daje Evie przyjemność, a możliwość pracy nad kilkoma obrazami jednocześnie sprawia, że nie towarzyszy jej uczucie frustracji. Wśród powstających geometrycznych kształtów można próbować rozpoznawać znajome kształty, szukać odniesień, jednak intencje autorki są inne.
Cały tekst znajdziecie w trzecim wydaniu „Vogue Polska Living”. Do kupienia w salonach prasowych, online z wygodną dostawą do domu oraz w formie e-wydania.
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.