Starożytni Grecy wierzyli, że majeranek wydłuża życie i przynosi szczęście. Nasze babcie przekonały się, że może być po prostu świetnym remedium na przeziębienie czy kaszel. Majerankowa herbata to też dobra alternatywa dla uspokajającego rumianku, melisy albo innych ciepłych napojów. Jak przygotować napar z majeranku i dlaczego warto pić go od czasu do czasu? Poznajcie wyjątkowe właściwości tej rośliny.
Majeranek uprawiany jest od tysięcy lat, m.in. w rejonie Morza Śródziemnego i Azji Zachodniej. Znany był już w czasach starożytnych – w Grecji i Rzymie uważano, że zioło to symbolizuje szczęście, miłość i harmonię. Majeranek pojawił się w mitologii, w historii o królewskim perfumiarzu Amarakusie, który upadł podczas niesienia pachnących maści i został przemieniony we wspomniane zioło. Kojarzono go z Afrodytą, uważając, że to właśnie ona dała światu majeranek. Często używano go podczas szczególnych wydarzeń, takich jak śluby (nowożeńcy nosili gałązki majeranku w wiankach, by ich małżeństwo było udane). Był istotny również w ówczesnej medycynie: Hipokrates stosował go jako środek antyseptyczny, a Pedanius Dioskurydes pisał o nim w swoim „De Materia Medica”, które było najważniejszym źródłem wiedzy o ziołolecznictwie w starożytności. W tym samym czasie w Egipcie wierzono, że roślina łagodzi migreny i uspokaja.
Sława majeranku z czasem rozprzestrzeniła się na cały świat. Znalazł się on w średniowiecznych zielnikach, później wspominał o nim nawet William Szekspir w komedii „Wszystko dobre, co się dobrze kończy” i w słynnym dramacie „Król Lear”. W Polsce w czasach nowożytnych majeranek suszony oraz świeży znany był pod kilkoma różnymi nazwami (na przykład maryjanek, marona, macierzyca czy ziele kiełbasiane) i – jak w wielu krajach – używano go w lecznictwie ludowym czy do wspomagania trawienia. W końcu majeranek zdobył popularność jako aromatyczna przyprawa, która dziś podkręca smak wielu potraw z pizzą, zupami, sałatkami i gulaszami na czele. Często wchodzi w skład francuskich ziół prowansalskich czy bliskowschodniego zataru. Jego łagodny i odświeżający smak sprawił, że stał się jedną z ulubionych przypraw cenionych szefów kuchni, takich jak Yotam Ottolenghi.
Wykorzystanie majeranku nie kończy się jednak jedynie na ziołolecznictwie i przyprawianiu – tę roślinę można z powodzeniem pić w formie naparu, do czego wielokrotnie przekonywało pokolenie naszych babć. Ze względu na swój wytrawny, ale delikatny smak i dobroczynne właściwości dziś ponownie gości w naszych domach.
Napar z majeranku: Jak zrobić i kiedy go pić?
Parzenie majerankowej herbaty nie należy do najtrudniejszych. Tak naprawdę jest bardzo zbliżone do tradycyjnego przygotowywania naparów z ziół. Jeśli wybieramy majeranek suszony, wsypujemy jedną stołową łyżkę lub dwie małe łyżeczki do kubka i zalewamy go 200-250 ml gorącej wody o temperaturze 90-95 stopni Celsjusza. Odstawiamy na kwadrans pod przykryciem. Taki sposób pozwala wydobyć z naparu z majeranku wszystko, co najlepsze, i zachować składniki odżywcze tej rośliny. Po 15 minutach przelewamy liście przez sitko, by uzyskać klarowną konsystencję (alternatywnie można też parzyć majeranek od razu w specjalnych niebarwionych filtrach do herbaty).
Ile naparu z majeranku można pić dziennie?
Napar z majeranku warto wprowadzać do swojego menu stopniowo. Można go pić maksymalnie dwa-trzy razy dziennie, jednak nie zaleca się przekraczać tej dawki, ponieważ zioło w nadmiarze może wykazywać działanie odurzające czy powodować bóle głowy. Należy pamiętać o przerwach w kuracjach ziołowych i po około dwóch miesiącach przestać pić majeranek na minimum dwa tygodnie. Jeśli piliśmy zioła pół roku, przerwa powinna wynosić trzy miesiące. Nie zaleca się go osobom z niskim ciśnieniem oraz chorobami układu krążenia. Parzony majeranek suszony w ciąży czy podczas karmienia również nie jest wskazany, ale warto skonsultować jego picie bezpośrednio z lekarzem.
Zalety naparu z liści majeranku
Wraz z budzącym się na nowo zainteresowaniem wokół herbat ziołowych coraz więcej mówi się nie tylko o ich naturalnych walorach smakowych, lecz także działaniu. W medycynie naturalnej majeranek znalazł naprawdę szerokie zastosowanie. Używany był na dolegliwości żołądkowe, by wzmocnić serce, zapewnić jasność umysłu czy jako afrodyzjak. We współczesnym holistycznym podejściu zioło to ceni się przede wszystkim jako remedium na przeziębienie (pomaga zmniejszyć kaszel i katar) oraz chore zatoki. Ponadto wspomaga trawienie, działa przeciwzapalnie i łagodzi bóle brzucha. Jest bogate w witaminy A i C, zawiera w sobie również, m.in. mangan, cynk, flawonoidy, karoten czy sole mineralne.
Napar z majeranku na kaszel, katar i przeziębienie
Herbatka z majeranku potrafi uśmierzyć objawy przeziębienia, takie jak katar czy kaszel. Zmniejsza obrzęk i przekrwienie błony śluzowej nosa, a także rozrzedza wydzielinę w gardle i działa wykrztuśnie. Taki napar można wykorzystać również do inhalacji, żeby zwiększyć jego działanie przeciwzapalne i udrażniające. Skutecznie rozgrzewa.
Napar z majeranku na zatoki
Osoby często cierpiące na zapalenie zatok doskonale znają zalety majeranku w formie parzonej. Wystarczy jedna filiżanka tego ciepłego napoju w formie inhalacji, by chociaż trochę uśmierzyć ból. Majeranek na zatoki stosuje się jako środek wspomagający leczenie.
Napar z majeranku na ból brzucha
Osoby z problemami trawiennymi powinny spróbować majerankowych naparów z wielu powodów. Przede wszystkim jego rozkurczowe działanie pozwala naturalnie złagodzić bóle, niestrawności i wzdęcia. Pomaga też na zgagę i nudności. Wzmacnia wydzielanie kwasów żołądkowych i pobudza ruchy perystaltyczne jelit. Warto wprowadzić napar z majeranku do swojego menu – wspiera w trawieniu ciężkostrawnych potraw.
Napar z majeranku na uspokojenie
Znaną cechą charakterystyczną majeranku jest także jego działanie odprężające. Kubek takiej herbaty pomoże wam się rozluźnić po ciężkim dniu i pozbyć napięć oraz ułatwi zasypianie. Jeśli potrzebujecie jeszcze większego relaksu, możecie sobie zaserwować również kąpiel ziołową z dodatkiem naparu majerankowego.
Co dodać do herbatki z majeranku, żeby smakowała lepiej?
Majeranek warto pić solo, ale nie jest to konieczne. Do takiej herbaty można dodać odrobinę miodu i cytryny, by trochę podkręcić jej smak – szczególnie, jeśli na początku trudno się jest przyzwyczaić do ziołowego wywaru. W sezonie jesienno-zimowym świetnie pasują do niego szczypta gałki muszkatołowej, domowy sok z malin czy plasterki jabłka. Szukacie czegoś orzeźwiającego? Pomyślcie o przygotowaniu miodowo-agrestowej lemoniady z dodatkiem kwiatów i listków majeranku lub zaserwujcie zioła w wersji cold brew (wyciągając esencję z liści poprzez powolną ekstrakcję z zimną wodą lub kostkami lodu).
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.