Ślubna biel

Królowa Wiktoria wyznaczyła dwa trendy w modzie: głęboką czerń na żałobę i białą suknię na ślub. Przed nią królewskie panny młode miały suknie ślubne w różnych odcieniach, głównie czerwieni, a białe suknie były zarezerwowane dla debiutantek. 

Kochająca modę królowa Wiktoria wybrała oryginalną suknię i koronę kwiatową na ślub z księciem Albertem 10 lutego 1840 roku, który, jak powiedziała, był „najszczęśliwszym dniem w jej życiu”. Suknia była wykonana z kremowej jedwabnej satyny Spitalfields z falbanką z koronki Honiton pod szyją i na rękawach. Dzięki wąskiej talii, krynolinowej halce i koronkowym zdobieniom nadal jest uważana za klasyczną suknię ślubną.

Inni europejscy władcy postanowili podążyć jej śladem. Białe suknie kojarzyły się z luksusem – pranie odzieży było w XIX wieku opodatkowane, a białe suknie były trudne do utrzymania. Suknie ślubne nosiło się wtedy kilka razy, nawet Wiktoria zakładała swoją na inne wyjścia. Gdy białe suknie zyskały na popularności, kolor ten stał się też symbolem czystości, niewinności i bogactwa. Biel wyglądała dobrze na czarno-białych i sepiowych fotografiach. 

Ale dopiero po kilku dekadach białe suknie ślubne zaczęły nosić kobiety z klasy średniej w Europie i Stanach Zjednoczonych. Wcześniej wiele kobiet zakładało na ślub po prostu swoją najładniejszą sukienkę. Po II wojnie światowej produkcja ubrań stała się tańsza – wtedy białe suknie jednorazowego użytku były nieodłączną częścią ślubu.

Portretowanie wesel w Hollywood, a także łatwość, z jaką ludzie mogli zobaczyć zdjęcia ze ślubów celebrytów, pomogły propagować przekonanie, że ślub wymaga bieli. W 1956 roku film i zdjęcia Grace Kelly w sukni ślubnej wykonanej z koronki, jedwabiu, pereł i tiulu szybko się rozprzestrzeniły. W 1981 roku 750 milionów osób oglądało ślub księcia Karola z Dianą Spencer w sukni z jedwabnej tafty w kolorze kości słoniowej, z trenem o długości niemal ośmiu metrów (projekt Davida i Elizabeth Emanuelów). Niedawno Kate Middleton w sukni Alexandra McQueena od Sary Burton i suknia Meghan Markle od Givenchy (Clare Waight Keller) też stały się kultowe.

Pomogła też tradycja wieńczenia pokazów haute couture białą suknią ślubną. Projektanci od dawna robili suknie ślubne dla prywatnych klientów. W pierwszej połowie XX wieku te suknie pojawiały się także na pokazach letnich kolekcji. Przykładem jest biała suknia ślubna Jeanne Lanvin zaprojektowana z okazji ślubu jej ukochanej córki Marguerite Marie-Blanche z hrabią Jean de Polignac w 1924 roku. Chociaż pomysł zamknięcia pokazu białą suknią ślubną sięga lat 40. lub 50. XX wieku, już w 1957 roku stał się tradycją – artykuł z „Vogue’a” z kwietnia tego roku mówi, że „wiosenne kolekcje paryskie tradycyjnie kończą się prezentacją sukni ślubnej”. Niektóre z nich, na przykład koronkowa sukienka Yves’a Sant Laurenta z 1965 roku, stały się ikonami.

Dziś nawet w kulturach, w których białe suknie ślubne nie są normą, np. w Chinach (kolor czerwony symbolizuje szczęście i dobrobyt), niektóre panny młode przebierają się w białe suknie na oficjalne zdjęcia. I chociaż czasami białą suknię zastępuje garnitur, kolor pozostaje najlepszym wyborem na ceremonię. 

Jednak kilka ostatnich ślubów gwiazd może zapoczątkować zerwanie z tradycją. Różowa suknia Reese Witherspoon z 2011 roku zwiększyła sprzedaż pastelowych sukien w Stanach Zjednoczonych. Na wybiegu Adut Akech zamknęła pokaz mody hauter couture Chanel jesień–zima 2018 w miętowym dwuczęściowym garniturze z tweedu. Teraz, 180 lat po ślubie królowej Wiktorii, być może przyszedł czas, aby przywrócić trochę koloru temu wielkiemu wydarzeniu

13/15Wszystko, co powinniście wiedzieć o białej sukni ślubnej