
O północy w kameralnego sylwestra wznieśmy toast cosmopolitanem z „Seksu w wielkim mieście”, White Angel, który pijała Holly Golightly, albo martini, ulubionym koktajlem agenta 007.
„Seks w wielkim mieście”: Cosmopolitan

Na Manhattanie nie ma baru, w którym Carrie, Miranda, Samantha i Charlotte nie zamówiły różowego cosmo. Słodko-kwaśna mikstura ze świeżych limonek, soku żurawinowego, Cointreau i wódki Citron uświetniała serial i późniejsze filmy o czterech przyjaciółkach z Nowego Jorku.
Filmy o Jamesie Bondzie: Martini

Kwestia „Wstrząśnięte, nie mieszane” została po raz pierwszy wypowiedziana przez Seana Connery’ego w „Goldfingerze” (1964), ale właściwie po raz pierwszy pojawiła się w powieści Fleminga „Dr No” (1958). Prawdziwy przepis Bonda na Martini został spisany w pierwszej powieści Fleminga, „Casino Royale” (1953). „Trzy miarki Gordona, jedna wódki, pół miarki Kina Lillet”, dobrze potrząsnąć, aż będzie lodowata, „następnie dodać duży, cienki plaster skórki z cytryny” i podać w szklance Martini, nazwano ją „Vesper Martini” od obiektu uczuć Bonda z powieści. Bond jest niewzruszony w wyborze drinka, z wyjątkiem Daniela Craiga w filmie „Casino Royale” (2006), który na pytanie, czy chce, żeby jego Martini było wstrząśnięte, czy zmieszane, rzuca: – Czy ja wyglądam, jakby mnie to obchodziło?
„Wielki Lebowski”: White Russian

W czarnej komedii braci Coen z 1998 r. Jeffrey „The Dude” Lebowski cały czas pije tego samego drinka. Dude’a poznajemy w supermarkecie, gdy w szlafroku kupuje mleko, aby dodać do reszty składników koktajlu: wódki, lodu i likieru kawowego.
„Pół żartem, pół serio”: Manhattan

Dziejący się w czasach prohibicji czarno-biały klasyk z 1959 r. śledzi losy duetu jazzowego, Joego i Jerry’ego, uwikłanych w walki gangów, podczas nalotu na ich tajny, nielegalny bar. Para ucieka z Chicago przebrana za kobiety i spotyka Sugar Kane (Marylin Monroe) w pociągu do Miami, gdzie podczas sławnej sceny miesza drinka z whisky (można użyć burbona albo żytniej), słodkiego wermutu i likieru w butelce z gorącą wodą.
„Mad Men”: Old Fashioned

Picie jest jednym kluczowych tematów tego serialu, który uwiecznia rozkwit nowojorskich reklam z lat 60. Don Draper pytający, czy może dostać Old Fashioned, sprawił, że też chcemy spróbować tego słynnego koktajlu. Łączący bourbon, syrop demerara i bitters mix, podawany na lodzie, odnotował gwałtowny wzrost popularności po emisji serialu.
„Casablanca”: French 75

Nazwany na cześć francuskiego modelu artyleryjskiego z 1897 r., mierzącego 75 mm, według pogłosek żołnierzy podczas I wojny światowej stworzyli French 75 z tego, co mieli do dyspozycji: dżinu z Londynu i szampana z Francji. Słynna historia miłosna w filmie z 1942 r. koncentruje się wokół kawiarni Ricka, Cafe Américain, gdzie nie kończą się zamówienia tego koktajlu.
„Śniadanie u Tiffany'ego”: White Angel

Audrey Hepburn jako Holly Golightly, w klasyku z 1961 r., lubi się napić. Zamawia koktajle z szampanem, Manhattany i Missisipi Punch (mieszanka koniaku, bourbona i rumu), ale jej ulubionym jest, oczywiście, White Angel. Spróbuj, jak smakuje inna wersja martini, Golightly regularnie zamawia koktajl „pół wódki, pół ginu, bez wermutu” w barze Joego Bella.
„Wielki Gatsby”: Mint Julep i Gin Rickey

Dwa wyjątkowe koktajle pojawiają się w powieści F. Scotta Fitzgeralda z 1925 r. oraz w adaptacji filmowej z 2013 r., w której występuje Leonardo DiCaprio. Daisy Buchanan pije Mint Juleps, czyli bourbon z wodą, pokruszonym lodem i miętą. Podczas gdy jej mąż miesza dla niej Gin Rickeys – wodę gazowaną, wyciśnięte limonki i whisky lub gin – Buchanan wyznaje swoją miłość do Gatsby’ego.
„Północ, północny zachód”: Gibson

Gibson pojawia się w klasyku Alfreda Hitchcocka z 1959 r., kiedy reklamodawca Cary Grant znajduje się w pociągu z femme fatale Evą Marie Saint. Ten koktajl pojawił się też w innym hollywoodzkim przeboju, „Wszystko o Ewie” (1950) podczas słynnej sceny imprezy z Bette Davis. Jest to wytrawne martini z ginem, z dekoracją z marynowanej cebuli.
„Wielki sen”: Scotch Mist

Ten napój zdobył popularność w hollywoodzkim filmie noir z 1946 r., w którym wystąpiła Lauren Bacall, razem z Humphreyem Bogartem. W jednej ze scen przy barze, wabiąc Bogarta w sieć swojej intrygi, Bacall zamawia Scotch Mist – element mgły to pokruszony lód.
„Las Vegas Parano”: Singapore Sling

Antybohater grany przez Huntera S. Thompsona, Raoul Duke, pojawia się w psychodelicznym filmie drogi (opartym na opowieści wydanej w 1971 r.): – Siedzieliśmy w Pogo Lounge hotelu Beverly Hills, oczywiście w sekcji patio, pijąc Singapore Slings z mezcalem u boku – mówi. Prawdziwie odurzająca mieszanka ginu, wiśniowej brandy i Bénédictine sprawia, że nie zapominamy tej sceny przez cały film, a mezcal wstrząśnie nawet największymi weteranami koktajli.
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.