Dziś rano, 19 października o godzinie 6.08 zmarł Wojciech Pszoniak. Zmarł w wieku 78 lat. Chorował na raka. O śmierci aktora poinformował ks. Andrzej Luter. „Odszedł od nas Wielki Artysta. Niepowtarzalny. Piękny człowiek” – napisał.
„Jeden z kolosów powojennego teatru i filmu. Będzie żył wiecznie dzięki swoim rolom” – napisał w czasopiśmie „Więź” ks. Andrzej Luter. „Bywałem u niego w ostatnich tygodniach, dniach i godzinach życia. Pragnął sakramentów, ale i rozmów. Jedna z nich, na dwa tygodnie przed śmiercią, trwała kilka godzin. Tydzień później kolejne spotkanie, ale to już było bardziej milczenie, i bezradność. Wielki aktor nie mógł już nic powiedzieć, każde słowo przychodziło mu z trudnością. Wojtku, dziękuję Ci ze te wspaniałe „rekolekcje”. Te spotkania i Twoje słowa wypowiedziane w czasie świadomego umierania były ważne także dla mnie. Nie zapomnę ich nigdy, tak jak i Ciebie nie zapomnę. Zresztą Ciebie nikt nie zapomni, będziesz żył wiecznie dzięki swoim rolom.”
Wojciech Pszoniak urodził się 2 maja 1942 roku we Lwowie. W 1968 roku ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie. Jeszcze na studiach rozpoczął przygodę sceniczną na deskach Teatru STU. Trzy lata później po raz pierwszy współpracował z Andrzejem Wajdą przy adaptacji „Biesów” Fiodora Dostojewskiego, w których wcielił się w Piotra Wierchowieńskiego. Grał także u Kawalerowicza, Bajona, Gruzy, Wosiewicza, Zanussiego, Morgensterna, Majewskiego, Żuławskiego, Saniewskiego, Lewandowskiego, Żebrowskiego, czy Majewskiego. „Był znakomitym McMurphym w „Locie nad kukułczym gniazdem” Dale’a Wassermana i Papkinem w „Zemście” Fredry” – wspomina ks. Andrzej Luter. „Maciej Karpiński pisał o jego aktorstwie: „Pszoniak – grając – nie wyzbywa się samego siebie. Buduje role nie z elementów zewnętrznych, obcych, których można się wyuczyć, lecz z tego ludzkiego materiału będącego w nim samym, w jego bogatej – jak w każdym człowieku – osobowości, której nie pragnie ukryć pod kostiumami, szminką, lecz z której czerpie wewnętrzną prawdę”.
Do jego najważniejszych filmów należą „Ziemia obiecana” Andrzeja Wajdy, Janusza Korczaka w „Korczaku”, czy Robespierre’a w „Dantonie”.
„Odszedł od nas Wielki Artysta. Niepowtarzalny. Piękny człowiek”.
Zaloguj się, aby zostawić komentarz.